Oktay Rıfat şiirleri gelişip serpildikce, yılların silindiri altından geçtikce, çağdaşlarından başka tür ozan olduğunu ispatlamıştır.
Şiir yolunda cesur, atılgan birçok denemelere girmiş, bizim kavrayamadiğimız, soyut, usta şair işi örnekler vermiştir. Sanıyorum ki Bir Cigara İçimi de onlardan biri.
Ne yalan soyleyeyim, ne şiirleri bana yaklaşti ne ben onlara yaklaşabildim. Ama buyuk bir ozanın, buyuk bir iş yaptigini biliyordum. Suçu kendim de buldum.
İkinci bolumunde, duz yaziya calan, şiirle dolu satirlar var, birbirinin icine girmiş olmasina karşın birbirinden ayriliyor. Onlari okudukca, ustunde durdukca beni sarmaya başladi. bir ornek vermek istiyorum:
kipirtli otlar gibi duşunce gidene bagli.
Benim icin oyle, sizin icin oyle degil mi? Şiir soyledigi besbelli. Şiir de oyle birkac kez okumakla, kitabi birkac kez baş ucunda tutmakla kendini vermiyor ki!
