Bir Çöküşün Öyküsü
Stefan ZweigEn Eski Bir Çöküşün Öyküsü İletileri
En Eski Bir Çöküşün Öyküsü iletilerini, en eski Bir Çöküşün Öyküsü okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."Kitapların Sesi" adlı yeni yazım...
Hayat Demek iyilik ve sevgi içinde yaşamaktır diyorsak biz de bu kötü insanlar dünyasından sıyrılıp da gidelim mi? İyi yürekli, saf ve temiz yaşamlara yol alalım mı? Bu hayatın hengamesinden kurtulup da mutlu sonsuza ulaşalım mı?
Saflığın timsali, iyiliğin yalın hali 
Fareler ve İnsanlar 'ın ülkesine gidelim mi?
Sevmenin, sevdanın değer bulduğu ve bir kişiyi
Bir daha gelmemek üzere
Çekip gitmişti her şey.
Bir Yüreğin Ölümü 🥀
Kitap çekilişi
Merhaba arkadaşlar, aşağıda belirttiğim kitapları çekiliş yoluyla birilerine (5 kişiye) göndermek istiyorum.
Bunun için yapmanız gereken şey; aşağıda sırasıyla yazılmış kitapların sıra numarasına ilaveten 'katılıyorum' eklemeniz ve yorumda yazmanız. (örneğin; 2 ve 5 katılıyorum)
Bir kişi en fazla 2 defa çekilişe katılabilir.
Katılım
Yalnızlık
Sanki susmanin yükü iki misli ağırlıkla üzerine çökmüş, yüksek tavanı tek başına taşımak ve bastirmakta olan karanlığı tek başına kendinden uzaklaştırmak zorundaymış gibi hissetmişti kadın.
Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilmemişti. Çünkü hiç yalnız kalmamıştı. İnsanlari her zaman duyumsamayan hava gibi değerlendirmişti yalnizca, ama şimdi boğazı yalnızlıktan düğümlendigi için yalan söyleyip aldatsalar da insanların ne kadar önemli olduğunu,salt varlıklarından neler aldığını, onların rahatlığını, güvenini ve neşesini özumsedigini fark ediyordu. Kalabalıklar içinde onlarca yıl yüzmüş ve bu kalabalıkların onu taşıyıp beslediğini asla anlamamıştı ama şimdi bir balık gibi yalnızlığın sahiline vurmuştu, çaresizlik ve şahlanmış acılar içinde çırpınıyordu.
Bir Çöküşün Öyküsü
Stefan Zweig
Başka zaman narin küçük çocuk figürlerinin buluttan kanatlar takıp mavinin kucağında salındığı yüksek tavanı, boz rengi sisli gölgeler kaplamıştı şimdi, içlerinde ani yükselen alevlerin sessiz kıvılcımları huzursuzca seğiriyordu Çevredeki nesneler uykularından ürkütülerek uyandırılmıştı adeta, hareketsizce duruyordu, onların gerisinde kalan tepede gölgeler bodur bir hayvan gibi sürünüyor ve nesnelere ürkütücü bir görüntü veriyordu.
Bir Çöküşün Öyküsü
Stefan Zweig