Konuşmak insanın ağusunu alır derler, zehrini yani. Alır da ne yapar acaba, nereye atar, böyle söze inanılır mı? Başkasının acısı gündelik bir havadisattır, işitilir yani kulak şöyle bir duyar sonra bir iç çekilir de "Çıkarken şu ocağı kapat" diye seslenilir. Ocak ve konu aynı anda kapanır. Konusu kapanan acı acaba ne olur?