Yaşamak tek boyutlu bir eylem değil ki... Dipten yüze kaç kapıdan geçer insanın duyguları, kim bilebilir? Ama gülüşümün kıvamından korkarım zaman zaman. Ceviz ağaçlarının gölgesi hafif kalır yanında. Kederi ezber ede ede büyüyen bir çocuğun olgunluğudur gülüşüm. Gün boyu sakındığım her şeyi, bir ayin kutsallığı içinde teslim ederim geceye.