"...kalbi artık onu incitmeyi çoktan bırakmıştı."
️
Bazı insanlar sadece başkaları için yaşıyor. Ve o başkaları tarafından da bay Solomon gibi işe yaradığı müddetçe görülüyor. Daha doğrusu ondan sadece faydalanılıyor. İronik. Yani bütün hayatını harcadığın insanların seni sadece yara bandı ya da joker elemanı olarak görmesi çok acı. Daha da acısı bunun farkında olmak galiba. Buradaki ironi acı olsada kronik kötü olmaktan bence çok ama çok iyi. Hem körün gözü açılınca diye başlayan meşhur bir atasözü var. İşte. İnsanoğlu böyledir. Bir atasözü daha var, içinde çok manidar bir cümle geçer: Zaten kördü, derler. Herkesin bildiği şeyleri doldurmayım kitabın altına. Sonuçta geçici ve saçma sapan bir dünyada yaşıyoruz. Saçma ama yaşanması zorunlu. Burada kazanıldığını düşününce bir şeylerin... Bay Solomon için hiç üzülmedim ben. Solomon sen kendini paralarken harcandığına üzül, karın kızın ne yapıyorsa kendine yapmış zaten. Kalbini kıra kıra yaşatmışlar seni. Daha ne düşünüyorsun onları? Ölürken bile kalbini hissedemeyecektin neredeyse. Ölmeden uyandığına dua et.
Ve Solomon,
"Başkalarını çok fazla düşünen bir kimse kendisini unutur."
️
"Ve yavaş yavaş kalbin çöküşü başlamıştı."
️
"Ama ben ne zaman gerçekten yaşadım ki? Kendi hayatımı, kendim için mi yaşadım?"
️
"Acıları dinmek bilmedi. Bedeni değil kalbi ağrıyordu."
️