Bazen olur üzgünsündür, yine ya anlaşılamamışsın ya da anlatamamışsındır. Kitapları insanlardan çok sevdim diyen Cemil Meriç'e hak verirsin. Böyle bir zamanda fark ettim bu kitabı. Kitaplığımda nicedir bekleyen bu kitap 'Bırakma Kendini' diyerek bir mesaj veriyordu sanki. Dedim sanırım aradığım tam olarak bu.
"İnsanlar yorar en çok. En uzağından en yakınına. Soğuk tavırları kafana takar, sıcaklardan rahatsız olursun. Yaklaşanı uzaklaştırır, yardım etmek isteyenden sen uzaklaşırsın. Gördüğünde memnun olduğun insanların sayısı azalır, azalır.. Bir gün onlarda biter, aynaya bile bakmak istemezsin. Nazik, düşünceli, hassas olmak çok zordur artık. Empati yapmak, anlayış göstermek, tahammül etmek imkansız gelir. Bırakma kendini.." arka kapak yazısıyla da beni mest etmiş kitabımızı baktım çizmelere doyamıyorum artık pos-ıt'lere geçtim :)
Velhasılı okumaktan mutlu olduğum ve ihtiyaca binaen faydasını hissettiğim, yazarın tatlı ve naif dilini okurken hiç sıkılmadığım, kötülük denizinin ortasında boğulmamayı umut eden güzel gönüllere tavsiye ettiğim okunası bir kitap.
