Ömrümde ne zaman gerçek bir dostum, gerçek bir sevenim olmuştu ki zaten? Hepsi, her şey, hep yalan olmamış mıydı? Bir süredir, insanlarla ilişkilerimi en aza indirerek, sırf çalışmakla -o da, kendimden kopup kendimi başka kişiliklerde yitirebileceğim bir çalışma alanım olduğu için- huzura benzer bir şeyi yakalamamış mıydım?