Böyle Buyurdu Zerdüşt
Friedrich NietzscheEn Eski Böyle Buyurdu Zerdüşt Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Böyle Buyurdu Zerdüşt sözleri ve alıntılarını, en eski Böyle Buyurdu Zerdüşt kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Öncelikle Merhaba Nilüfer Yayıncılık Basım/2019 Korkunç bir çeviriyle okumak durumuna kendimi maruz bıraktığım kitabım… Gülüyor ve beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara göre ağız değilim.'' Friedrich Nietzsche (Kitabın en ironik sözü -zannımca- )
Nietzche‘nin derin deniz anlam karmaşasının üzerine, çeviri izdihamıyla epey yorulduğum kitap .
Öncelikle bu kadar gereksiz bölümlerden oluşması kendini tekrar etmesi okuyucuyu sıkar nitelikte.
Konusuna gelince; Kitapta Tanrının öldüğünü artık insanın bir Tanrı olduğunu ve yaşamak için zaten bir Tanrıya ihtiyacı olmadığını kendi başının çaresine bakması gerektiğini anlatmaya çalışan, zaman zaman inzivaya çekilen taşla suyla doğayla konuşan, zaman zaman halkın arasına inip kendine yeni müritler bulan kahramanımız …
İnsanın Tanrının nefh ettiği ruhtan yaratılış ve varolma serüveninin başladığını düşünecek olursak Tanrı ölürse ve artık yoksa, insan artık yapayanlızsa döngüsel varoluş süngüsü nasıl sağlanır?… -Hangi Ruhla Ateşlenir- Ve nasıl süregelir ?… Nietzche’ in ünlü metaforları ironileri ve aforizmalarıyla dolu üslubu kitabın her sayfasında kendini hissettiriyor. Bence kitaptaki derinlikte kaybolmuş bizide kendiyle beraber bu kayboluş serüvenine dahil etmiş oldu.
Keyifli okumalar dilerim 
Friedrich Nietzsche
Böyle Buyurdu Zerdüşt
Gülüyor ve beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara göre ağız değilim.'' Friedrich Nietzsche (Kitabın en ironik sözü -zannımca- )
Nietzche‘nin derin deniz anlam karmaşasının üzerine, çeviri izdihamıyla epey yorulduğum kitap .
Size öncelikle önsözde gördüğüm Nietzsche ‘ in akıl hastanesinde akıl sağlığını ileri derecede yitirmiş olarak can vermesinin, bana hissettirdiklerini uzun uzadıya yazmak isterdim lakin Allah’ın Müntakim oluşunu, elbet onu inkarı birgün çok ağır bir şekilde ödeteceğinin delilini gördüğümü kısaca söyleyip geçmek istiyorum .
Kitapta Tanrının öldüğünü artık insanın bir Tanrı olduğunu ve yaşamak için zaten bir Tanrıya ihtiyacı olmadığını kendi başının çaresine bakması gerektiğini anlatmaya çalışan, zaman zaman inzivaya çekilen taşla suyla doğayla konuşan, zaman zaman halkın arasına inip kendine yeni müritler bulan kahramanımız … İnsanın üstünlüğünü savunan bir görüşte evet zaten biz tüm türlerin üstünde en üstün olan yaratılanız ama yaratıcı değiliz, bir sineği dahi yaratmaya muktedir değiliz.
İnsanın Tanrının nefh ettiği ruhtan yaratılış ve varolma serüveninin başladığını düşünecek olursak Tanrı ölürse ve artık yoksa, insan artık yapayanlızsa döngüsel varoluş süngüsü nasıl sağlanır?… -Hangi Ruhla Ateşlenir- Ve nasıl süregelir ?… Nietzche’ in ünlü metaforları ironileri ve aforizmalarıyla dolu üslubu kitabın her sayfasında sergileniyor. Bence kitaptaki derinlikte kaybolmuş bizide kendiyle beraber bu kayboluş serüvenine dahil etmiş oldu.
Keyifli okumalar dilerim Friedrich Nietzsche
