Bozkır Çiçekleri
Selçuk BaranBozkır Çiçekleri Gönderileri
Bozkır Çiçekleri kitaplarını, Bozkır Çiçekleri sözleri ve alıntılarını, Bozkır Çiçekleri yazarlarını, Bozkır Çiçekleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Acıya, aşka ve kışa
Rengini savura savura,
Bozkır çiçeği
Kavrulur zamanla.
Metin Altıok, Aşk da Geçer
İnsan gülünce kendini mutlu sanıyor...
“Aslında sevmek nedir, bir insanı ya da bir erkeği sevmek nedir, bilmiyorum. Yalnız bildiğim bir şey var: bir gün insanların pek çok konuştuklarına dikkat etmiştim. İki kişi ille de konuşmadan olamazlar mı, diye düşünmüştüm. Çünkü konuşmak o iki kişi arasında eksik olan bir şeyin yerine geçiyordu sanki. Konuşma gereği duymadan iki kişi bir arada olabilse, derdim. Bunu isterdim. Seninle 24 saat hiç konuşmadan birlikte olabilirim. Anlıyor musun? Kısacası bu sevmek midir, bilmiyorum. Hep seninle olmak istiyorum.”
“Eğer o da beni severse…“ diye düşündü Seyfi. Bir odacık ve pencereden görünen birkaç ağaç… Bu kadarı yeterdi. Kuşlar da olabilirdi. Bir odacık… Geniş, aydınlık pencereler… Güllere, bülbüllere, en güzel koya vurmuş ay ışığına, çamlara hiç de gerek yoktu. Bir odacık yalnızca. Ama böyle bir odası yoktu Seyfi‘nin. İçinde Nurten’in oturduğu bir odası yoktu. Ve ağustos ayının insafsız güneşi gözlerini acıtıyordu.
Şimdiye kadar neden yalnızca yaşadığı günlerin iyi geçip geçmemesi kaygılandırmıştı onu? Geçmişi unutmak kolaydı ama bir geleceği olduğunu neden düşünmemişti?
“Hayattaki başarılar ancak başkalarının gözünü kamaştırır. Kendisiyle baş başa kaldığında her insan başarısızdır.”
Sayfa 154Kitabı okudu
"Büyümek , herkese biraz acı , biraz korku verir."
Sayfa 179Kitabı okudu
"Dünyanın en tehlikeli yolculuğu , on santimlik doğum kanalı boyunca yapılanıdır."
Sayfa 151Kitabı okudu
"Haklı olmak her zaman bir anlam taşımayabilir."
Sayfa 125Kitabı okudu
"Kahramanlarını tüketmiş bir çağda yaşıyoruz biz."
Sayfa 112Kitabı okudu
"Bir şeyi yapmaktan duyulan pişmanlık, yapmamaktan duyulan pişmanlıktan yeğdir."
Sayfa 91Kitabı okudu
"Bu , ancak bir başlangıçtı . Başlangıcın arkasındaki bilmediği binlerce şey yüreğini ağrıtıyordu."
Sayfa 32Kitabı okudu
"İnsan yalnızdı, çaresizdi. Böylesine bir yalnızlık , çaresizlik duymak için ille de çocuk olmak gerekmiyordu ; insan tepesine vurularak , lokması elinden alınarak , hatta yalnızca unutularak , bir köşeye bırakılarak ölüme benzeyen bir kimsesizliğe terk ediliyordu."
Sayfa 27Kitabı okudu
"Acıya, aşka ve kışa
Rengini savura savura,
Bozkır çiçeği
Kavrulur zamanla."