Brideshead Revisited (The Sacred and Profane Memories of Captain Charles Ryder)

"tam bir insan değildi. küçücük bir insancıktı, doğal gelişmemişti; bir şişenin içinde bir şey, bir laboratuvarda canlı saklanan bir organdı. önceleri onu ilkel bir yaban sandım, oysa kesinlikle çağdaş ve günceldi, ancak bu korkunç çağın yetiştirebileceği türden bir şeydi. tam bir insanmış gibi görünmek isteyen, küçük bir insan parçacığı."

Sometimes, I feel the past and the future pressing so hard on either side that there's no room for the present at all.

If it could only be like this always – always summer, always alone, the fruit always ripe and Aloysius in a good temper...

“Keşke hep böyle olsa... Hep yaz, hep yalnız, meyveler olgun hep ve Aloysius hep mutlu olsa..”

Now we shall both be alone, and I shall have no way of making you understand.'
'I don't want to make it easier for you,' I said; 'I hope your heart may break; but I do understand.

“Artık ikimiz de yalnız birer insan olacağız, ama senin bunu anlayabilmen için elimden bir şey gelmez.” Dedim. “Bunu senin için kolaylaştırmak istemiyorum, senin de kalbin kırılsın. Ama seni de anlıyorum.”

julia, "bazen bana öyle geliyor ki," dedi, "geçmiş ve gelecek her iki yandan bastırıyor, şimdiki zamana yer kalmıyor."

"böyle bir başına kalmama ve yabancı bir dünyada geçen uzun bir yolculuğa karşın gene de değişmemiştim; hâlâ bir bütünmüşüm gibi yapmacık içindeydim, kendimin küçük bir parçasıydım."

"şimdi dönüp bakıyorum da, insanın gençliğine yapmacık bir olgunluk ya da yapmacık bir saflık yakıştırması kolaydır; kapıda insanın konumunu belirten unvanın tarihiyle oynamak da öyle."