Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bulantı
Jean-Paul SartreEn Beğenilen Bulantı Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Bulantı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Bulantı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsan, yaşadığı hayatı veya seçimlerini kendisi mi seçer, çevresi bunu etkiler mi veya inançsal bir boyutu var mıdır ? Yaşadığı toplumun içerisinde var olan olgulara karşı bir bulantı yaşayan ana karakter Roquentin'in günlük tarzında yazdığı, kendisinden ve yaşadığı hayatından bile bir bulantı veya tiksinti yaşadığı, çevresinde yaşadığı insanları analiz eden, ikili ilişkilerdeki egosal tatminin veya dürtüsel bir tepkinin içsel yüzünü aktaran, insanın varoluşsal sancılarını kendi içsel yalnızlığı ile dile getirmeye çalışmıştır. Kitabın ilerleyen sayfalarında ara ara sıkıldığımı hissettiğim ama daha sonrasında konu itibariyle ilgisini devam ettiriyor. Varoluşsal sancıları olan, varoluşsal felsefeye ilgi duyanların ya da Sartre'nin felsefesini anlamak isteyenlerin başucu kitabı olacak bir kitap. İyi okumalar
‘geçmiş mal sahibinin bir lüksüdür’
Bulantı; bende değil,
onu dört bir yanımda duyuyorum,
o bende değil, ben ondayım…
Varoluş felsefesi deyince akla gelen ilk kitaplardan biri, yazarın kendi dünyasını, kendi varoluş mücadelesini okuyucusuna aktardığı kitabı; Bulantı.
Kitapta Sartre, tiksinti duymasına sebep olan duygularına yer vermiş, bu sebepten adını Bulantı koymuş.
Kitap günlük şeklinde yazılmış fakat akış yok.
Sartre bulantı sebeplerini yazarken oldukça ağır bir dil kullanmış. Yer yer okurken bunaldığım oldu. Hatta bazı bölümlerinde yazarın okuyucusuna vermek istediğini anladığımdan emin değilim.
İleri seviye okuma isteyen kitaplardan biri, beni de fazlasıyla zorladı.
Felsefeye ilginiz yoksa okumayın…
Varolu...
Nihilizm felsefesinden sonra Sartre ile varoluşu tanıdım. Konu ve anlatım olarak ağır bir dili olsa da verilen mesaj anlaşılıyor. Günce ile başlayan kitabın karakteri bir bulantı içerisinde ve hiç olduğunu, sadece bir görüntü olduğunu düşünmekte. Varoluş ile tanışan karakter bu kısımda nihilizmi yıkıp varoluş felsefesinin temellerini atıyor. Sartre en başta nihilizme yakın olan karakterin düşündüğünü, düşünmek istemediğini ama yinede düşünmek istemediğini düşündüğünü belirtiyor ve "Düşündüğüm ile varoluşmaktayım" diye belirtiyor. Hiçliği düşünenler içinde yine bu düşünce kapsamında varoluşmakta olduğunu savunuyor Sartre. Hiçbir şeyin var olmadığını düşünenler içinde şu cevabı vermekte "Düşünmek istemiyorum artık; var olmak istemediğimi düşündüğüm için varım". Varlığı savunan Sartre hiçliğe karşı ağır, yıkıcı cevaplar vermekte ve kitap yazan diğer nihilizm felsefesi yazarlarına cevap olarak bir bölümünde artık var olmasam bile yarattığım karakter(kitap) üzerinde ki düşünceler ile varoluşuyorum demekte. Ayrıca kitaptaki karakter sanat ile ilk kez mutlu olmakta ve sanat ile kitabın sonunda da mutlu ve yeni karaktere sahip olmakta. Yine bulantı içerisine gireceğini bilmekte ve bu bulantı ile kendini tekrar hiçliğe sürüklemek yerine bu bulantıyı kabul edip onunla varoluşarak yaşamayı hayatının felsefesi haline getiriyor. Eşyaların varoluşundan dahi rahatsız olan karakterin hayatındaki 180 derecelik değişimi tam olarak. Bulantıyı en iyi şekilde hissetmek için öncesinde nihilizme dair kitaplar ile tanışıp sonrasında Sartre'yi okuyun, evet her şey bulandı...
Var olmaktan tiksinmekten yorgun.
Zihindeki kelime kargaşasını yazıya dökmeye çalışılan bir yalnızlık temalı felsefi kitap. Kendi açımdan söylemek gerekirse tahminimce bir aylık süre zarfında bir çoğu yazarın iç dünyasındaki düşüncelerle bezenmiş kitapta kendimi 2 yıldır sıkışmış, anda kaldığımı hissettim. Kitabı okurken keyfim yerindeydi. Çünkü kendi düşüncelerim olduğunu düşündüğüm düşünceler yazıya dökülmüş olarak önüme geldi.
İçerdiği düşünceleri kendi içinde ölçüp tatmayan veyahut aynı fikirde olmayan çok az insan vardır diye umuyorum. Yoksa benim gözümde o küçük bir kısım kitabın vermek istediğini almamıştır.
Olmasam da olurmuş...
Etraf zifiri karanlık, duvarlar üstüme üstüme geliyor. Cam kırıkları kesiyor derimi, kırmızıya dönüyor tüm bu karanlık, siyahtan daha koyu bir kırmızı. Kaçmak istiyorum, kaçmak... Tüm bu seslerden, sessiz çığlıklardan. Etrafımdaki bu yabancı yüzlerden, yalancı kahkahalardan, maskeli pisliklerden... Kaçmak istiyorum beceremiyorum. Kendime
Felsefi kitapları sevmem normalde. Ancak kitap ilgimi çekti ve hayatı yeniden sorguladım. Bazılarımız çok fazla derdimiz olduğunu düşünüyoruz. Ekmek parası, aile sıkıntıları, hastalık, sosyal ilişkiler vb.. Kitabı okuyunca en büyük derdin dertsizlik olabileceğini düşündüm. Ve acıdım kahramanımıza, intihar eden bir insana, acılar içinde inleyen bir hastaya acıdığımdan daha çok acıdım belki de...