Çanakkale Geçilmez Gönderileri
Çanakkale Geçilmez kitaplarını, Çanakkale Geçilmez sözleri ve alıntılarını, Çanakkale Geçilmez yazarlarını, Çanakkale Geçilmez yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Okuma bilenler ellerinde Kur’ân-ı Kerim cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler Kelime-i Şahadet çekerek yürüyor. Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir. Emin olmalısınız ki Çanakkale Muharebesi’ni kazandıran, bu yüksek ruhtur.”
“Türkiye Cumhuriyeti Devleti varlığını I. Dünya Savaşı cephelerinde şehit olmuş yüz binlerce mübarek evlâdına borçludur.”
İnsanlık macerasını yüksek karakterleriyle anlamlandıran insanlar sevgiyi bütün sınırlarından arındırmaktadır. Gerçekten bu hayatın en büyük zevki yüksek karakterli bir insanla karşılaşmaktır.
Sayfa 172Kitabı okudu
Ölüm havaya karışmıştı Gelibolu'da. Onu bir nefes gibi içinize çekerdiniz.
Sayfa 166Kitabı okudu
Uykusuz uykuların yeriydi siperler...
Ölüme gidilen ölümden dönülen yerlerdi.
Bir saç demetinin kokusuna ceset kokuları karışırdı o insan boyundaki hendeklerde.
Orada cesetlerle birlikte canlılar da çürürdü. Küçük defterlere notlar düşerdi okumuş yazmış askerler. "Paralandı her yanım benim” derdi birisi. Birisi "Yaşım 21” derdi.
Sayfa 145Kitabı okudu
Kardeşime
O kadar yandı mı bağrın ey çocuk?
Ecelin sunduğu şerbeti içtin!
Sırayı saygıyı unuttun çabuk,
Sebep ne ağandan ileri geçtin?
Yirmi üç baharı kavuran ateş
Çanakkale içinde Aynalı Çarşı
Anam ben gidiyom düşmana karşı
Çanakkale içinde sırmalı testi
Analar babalar umudu kesti
Arıburnu’ndan çıktık yan basa basa
Hep düşmanlar kaçıyor kan kusa kusa
Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni.
Çanakkale yokluklar içinde vatan müdafaasının bir milleti nasıl şahlandıracağının eşsiz ispatıdır.
Müttefik Ordu’nun öncü kuvvetleri gemilere doğru ilerlerken kimsenin fark etmediği iki mısra Gelibolu toprakları üzerinden yavaş yavaş yükseliyordu:
“Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem, sığmazsın!”
General Gouroud:
Yerde bir Fransız askeri yatıyor, bir Türk askeri kendi gömleğini yırtmış onun yarasını sarıyor, kanını temizliyordu.
Tercümanın vasıtasıyla sordum: Niçin öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun?
Mecalsiz Türk askeri şu cevabı verdi: Bu Fransız yaralanınca cebinden yaşlı bir kadının resmini çıkardı, bir şeyler söyledi. Ne söylediğini anlamadım ama herhalde annesinin resmiydi. Benim kimsem yok. İstedim ki o kurtulsun, annesinin yanına dönsün.
Bu asil davranış karşısında gözyaşlarımı tutamadım.
Yarbay Mustafa Kemal:
Okumak bilenler ellerinde Kur’ân-ı Kerim cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler Kelime-i Şahadet çekerek yürüyor.
Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir.
Emin olmalısınız ki Çanakkale Muharebesi’ni kazandıran, bu yüksek ruhtur.”
Siperde battaniye ile bomba karşılayan askerlerimiz ...
Çanakkale’de güçler eşit değildi. Düşmanın sınırsız kaynakları ve korkunç ateş üstünlüğü Mehmetçiğin hiçbir kelimeyle anlatılamayacak bir fedakârlıkla dövüşmesini gerektiriyordu.
“Teslim olursan rahat edersin” demek istiyor Coni’nin akıllı komutanı... Mehmet kızıyor. Cevap İngiliz siperlerine çabuk ulaşıyor: “Sadakanızla beslenen domuzdur!”
“Hey Coni!” diye bağırır, karşı sipere biraz pestil atardı Mehmet. Adını da belletirdi: “Coni! Bu pestil... pes-til!” Coni “Hey Mehmet!” diye seslenirdi: “Al! Bu da reçel... çikolata...”
Çanakkale Zaferi'ni efsaneler bile kıskanır...
Çanakkale baştan başa bir destandır, baştan başa bir avene-i men akıp, baştan başa bir tarihtir.