Bugün cumartesi, okumakta olduğum, Duvar (Jean-Paul Satre)'ı elime almadım.
Kütüphanemin Raflarına bakarken gözüme ilişti Ve Çeliğe Su Verildi.
İlk sayfasını Açtım, tarih 1968 'i gösteriyor hemen bir parmak hesabı ile bu kitabı rahmetli dayımın kütüphanesinden benimkine nakledişimin üzerinden 47 yılın devrilmiş olduğunu hesaplayı verdim.
Sayfalar arasında dolaştım bir vakit, Hemen anımsadım Pavel'i ve okuyuşumu. Ancak yeniden okuma ihtiyacı hissettim. bu güzel kitabı.
Ne güzeldi o günler. Okuyabilmek için tam iki gün okulu hastalık bahanesi ile ekişimi, yatakda okuyuşumu dürtükledi zihnim. Tebessümü konduruverdim yüzüme.
Hanım Sordu: "hayırdır"
"Hiç" dedim. saklarken arkama kitabı
Acaba şimdi onu okurken neyi bahane edeçektim ki.
Hatıralarım çok eski dsünlere götürdü Ostravski nin bu kitabı beni.
Paylaşayım istedim okuyunca belki yine paylaşırım bir kaç satırı sizlerle.
Şimdi bakalım "ben" benim geçmişte beğendiklerimi yine beğeneçekmiyim acep?
İyi bir hafa sonu diliyorum. Güzel okumalar içersinde...
