Çıkmazdaki Kadın
Şükrü UyarÇıkmazdaki Kadın Sözleri ve Alıntıları
Çıkmazdaki Kadın sözleri ve alıntılarını, Çıkmazdaki Kadın kitap alıntılarını, Çıkmazdaki Kadın en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
mantıksız olduğunu bile bile aşkı seçecekti.
Sayfa 59 - Kerasus yayınlarıKitabı okudu
Aile içindeki ben
Bazen olaylar karşısında ev halkına sinirlenir ve onun bu siniri tepkiye neden olurdu, ancak onu kimseler anlamaya çalışmazdı.
Sayfa 8 - KerasusKitabı okudu
Vefasız dost için yanma bu kadar;
Nankörlük beşerin hamurunda var.
Gördüğün yarayı, sen yine de sar;
Kullar bilmese de Mevla bilir ya...
Sayfa 132 - Kerasus yayınlarıKitabı okudu
İnsan en kötüsünü düşünerek bazen kendi kendini teselli etmeliydi.
Sayfa 162 - Kerasus yayınlarıKitabı okudu
Aslında Ikbal'inki cahillikten başka bir şey değil di. Karşısındaki adamın bu kadar tehlikeli olduģunu düsünmemişti. Herkesi kendisi gibi iyi niyetli sanıyordu.
Sayfa 61Kitabı okudu
Insan bu denli severken ayrılabilir miydi hiç? Kendi elleriyle sevdiğini başkasına bırakabilir miydi? Peki, bir daha bir başkasını böyle sevebilecek miydi? Aşk her zaman kaybetmeye mahkûm muydu?
Sayfa 47Kitabı okudu
Insan bu denli severken ayrılabilir miydi hiç? Kendi elleriyle sevdiğini başkasına bırakabilir miydi? Peki, bir daha bir başkasını böyle sevebilecek miydi? Aşk her zaman kaybetmeye mahkûm muydu?
O an ağlamak kadar güzel bir şey olamazdı onun için.Gözlerindeki yaşlar sanki içindeki tüm zehri söküp atıyor, ağrılarını dindiriyordu.
Sayfa 46Kitabı okudu
Otobüs hareket edip terminalden çıkmaya başladığında İkbal sanki bir parçasını geride bırakır gibiydi. Kısa zamanda edindiği arkadaşlıkları ve çok sevdiği aşkını arkasında bırakıp gidiyordu. Daha dört ay önce ne korkularla ve endişelerle geldiği bu kentten şimdi de gözleri ıslak, bir daha dönmemek üzere ayrılıyordu...
Sayfa 34 - Kerasus Yayınları
Kendisini durup dururken, sudan sebeplerle sürekli dövmeye kalkışan bir adamı nasıl sevebilirdi ki? Hangi kadın kocası dahi olsa kendisine böyle davranan bir erkeği sevebilirdi?
Sayfa 134Kitabı okudu
Gerekirse kendi cenazeni kaldır;
Kimseler duymadan, görmeden...
Sayfa 163 - Kerasus yayınlarıKitabı okudu
"Hayat kimisine göre tozpembe kimisine göre siyahtan ibarettir."
İkbal, Ahmet’ten ayrıldığında ve kendisiyle her baş başa kaldığında teselliyi şiirlerde aramıştı. Okuduğu bir şiirin özellikle bir bölümü kendisini çok etkilemişti ve şiirin o bölümü dudaklarından şimdi dökülmeye başlıyordu.
“Dalıp git anılara hiç korkmadan!
Yeri gelirse ağlayıver, çekinme!
Vur kendini gece yarısı vakitlerinde!
Gerekirse kendi cenazeni kaldır;
Kimseler duymadan, görmeden…”
Sayfa 181 - Kerasus Yayınları
Bugün düşündüğünde İkbal, daha iyi anlıyordu babasını. Hasta haliyle her şeylerine koşan, kimselere muhtaç olma-sınlar diye hastalığına bile aldırış etmeden orada burada en ağır işlerde çalışan bir babaydı kendisi. Önceleri ayakkabı tamiratıyla uğraşıyordu, ancak bu işin kendisine fazla kazan-dırmadığını görünce bu defa gücünü aşan ağır işlerde çalış-maya başlamıştı. Bu ağır işlerde çalışması onun hastalığını daha da ilerletmişti. Ancak kendisi hastalığıyla kafa tutuyor, hatta iş dönüşü karısına ev işlerinde yardımcı bile oluyordu.
Sayfa 6 - Kerasus yayınları
İkbal’in başka bir arkadaşının söyledikleri de İkbal’i iyice korkutmuştu. Arkadaşı, birkaç gün önce belinde silahla birisinin hastaneye gelerek kendilerini sorduğunu söylemişti Harun’a. Bunu duyduğunda İkbal tir tir titremeye başlamıştı. Bu gelen kişi askerden yeni dönen Zeki abisi olmalıydı. Çünkü yapılan tarifler onu anlatıyordu. Acaba gerçek miydi yoksa Harun’un bir yalanı mıydı? İlk defa yalan olmasını istemişti.
Sayfa 86 - Kerasus yayınları