"Bak, yıllar geçiyor, yaşlanıyoruz. Ben seni hâlâ ilk günlerde olduğu gibi seviyorum. Sen bir yerlere yetişmek istercesine koşar gibisin. Oysa, çok acele edersen yalnızca ölüme yetişirsin. Yaşamak o kadar güzelken!.."
"İstanbul'da gece tek başıma sokağa çıkmaktan korksam bile karanlığını seviyorum. Yalanların kaybolduğu karanlığını... Kısa bir zaman için bile olsa kendimi unutuyorum."
"Başka dünya insanları, kanser araştırmalarına koyulmuş, insan kopyası yapmaya çalışırken, bizimkiler onların çöplüğe attıkları ne varsa sırtlanıyorlardı. Herkes kendine göre kullanıyordu uygarlığı."