Aziz Nesin bu kitabında 25 tane öyküsünü yayınlamıştır. Bu öykülerin ortak noktası toplumsal sıkıntılarını trajikomik bir şekilde aktarmasıdır. Açıkçası ben roman okumayı daha çok severim hikayeye oranla fakat bu kitapta bu düşüncem yıkıldı diyebilirim. Çünkü Aziz Nesin öykülerindeki diyaloglar o kadar akıcı ve cümle yapıları o kadar sağlam ki hiç sıkılmadan okudum. Öykülerdeki tipler:Köylü, deli, yazar, memur, evli, bekar, polis, balıkçı...
Öykülerin her biri halkın ayrı bir yarasına parmak basıyo. Öyküdeki dil ise didaktik bir dil değil bu önemli konuları trajikomik ve biraz da abartıya kaçarak anlatıyor. Öykülerin hepsini severek okudum. Güzel bir kitaptı.
