Yolculuğun son ayağı akılda kalıcı ve imgelemi zorlayıcıydı. Kuzey öğleninin alçak güneşi; ya da gece yarısının daha da alçaktan, ufuğu yalayıp geçen güney güneşi, puslu kırmızı ışığını beyaz karların, mavimsi buzların, su geçitlerinin ve çıplak granit yamaçların siyahlıklarına dökerken, gizemli, muazzam, kıraç doruklar devamlı batıda, olduklarından daha büyük ve korkutucu gözüküyorlardı.