Demirciler Çarşısı Cinayeti Gönderileri
Demirciler Çarşısı Cinayeti kitaplarını, Demirciler Çarşısı Cinayeti sözleri ve alıntılarını, Demirciler Çarşısı Cinayeti yazarlarını, Demirciler Çarşısı Cinayeti yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bindiler de çektiler gittiler, o iyi insanlar, o dünya güzeli atlara .. O yiğitler, o her birisi kaplan örneği şahinler, o ceren gibi atlara bindiler de başlarını aldılar gittiler. Bir daha, bir daha hiç gelmeyecekler. Hiç, hiç, hiç! Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. Şu dünyanın yaşaması müşkül hal ilen. Bin iyiyi bir kötüye kul eden...
Sayfa 11 - Toros YayınlarıKitabı okudu
Devran değişti. İnsan yozlaştı.
Sayfa 124 - Toros Yayınları
Dünyayı kan boğdu, kana battı dünya...
Sayfa 82 - Toros Yayınları
Salt Beyler böyle istedi diye. Harpler de böyle değil mi? Tıpkı. Böyle istedi Beyler diye, milyonlar birbirlerini öldürüyorlar.
Sayfa 82 - Toros Yayınları
İnsanı yürek değil, düşünce yürekli yapar.
Sayfa 66 - Toros Yayınları
Bindiler de çektiler gittiler, o iyi insanlar, o dünya güzeli atlara...
O yiğitler, o her birisi kaplan örneği şahinler, o ceren gibi atlara bindiler de başlarını aldılar gittiler. Bir daha , bir daha hiç gelmeyecekler.
Hiç, hiç, hiç!
Demir’in tuncuna, insanın piçine kaldık...
Dünyada zulüm görmüş çocukların yüzü kadar, elle tutulurcana belli hüzünlü yüzler yoktur.
İnsanın en büyük saçmalığı düşünebilmesidir. Onu saçmalattıran bilincidir.
Allah’ın bile can almaya hakkı olmamalıydı. İnsan yaptığı en güzel, en şirin, en onurlu, en görkemli şeyi kendi eliyle öldürür mü?
Dost olacak, düşman olacak, sonuna kadar, köküne kadar dost, düşman olabilecek insan soyu tükendi. Şu ot gibi yaşayanlar, beşe alıp da ona satanlar ne dost olabilirler iliklerine kadar, sırılsıklam, ne düşman olabilirler ölümüne. Ne sevgi, ne mertlik… Onların işi gücü korkudur.
İnsanı yürek değil, düşünce yürekli yapar. Koşullar yürekli yapar.
İnsanın acısını hafifleten şey, insanın hiç bir zaman kendi ölümüne inanmamasıdır, derler. Yalan yalan… Herkes ölümüne inanır. En aptallar bile. Ölümüne inanmayan bu kadar sevmez dünyayı. Bu kadar bağlanmaz ona.
Ölümü bilmeyenler yaşıyor da sayılmazlar. Ya ölüm olmasaydı, ya ölüm korkusu olmasaydı? Usandırıcı bir şey… Ölüm olduğu için biraz daha çok yaşamak istiyoruz.
Evrenin en korkak yaratığı insandır. Onun içindeki korkuyu sök al, o zaman onda elle tutulacak çok az şey kalır.
Demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. Şu dünyanın yaşaması müşkül hal ilen. Bin iyiyi bir kötüye kul eden…