Divan
Francesco PetrarcaSözler ve Alıntılar
-
Çok kez insanca görünüşünden ötürü yüreklendim,
saldırıya geçmek istedim güvendiğim korumalarımla,
ona uygun gelecek sözler seçtim kafamda,
düşmanıma karşı, alçakgönüllü ve ürkek.
Çakılıp kaldı aklım gözlerine, boşuna gitti tasarımlarım,
benim her geleceğim çünkü her yazgım,
iyiliğim, kötülüğüm ve yaşamım, ölümüm,
yapacağı tek şey vardı ünün; bıraktı herşeyi o kadının ellerine.
Oluşturamadım bu nedenle bir tek sözcük ağzımda,
anlaşılır olsun, yalnız bence değil, başkalarınca: böyle
yapmıştı beni Aşk, bacaklarım titrerken, sesim çıkmaz olmuştu.
Bildiğim o ki, yürek yakan bir aşk dilimi bağlar,
konuşacak güç bırakmaz insanda.
yandığını açığa vuran kişi çok az seviyor demektir.
Sayfa 169 - EfilKitabı okuyor
doğa pamuk ipliğine bağlamış yaşamını o kadının,
gelemez en ufak bir sarsıntıya;
öylesine yorgun ki kalbi kalmak istemez artık bu dünyada,
böylesine zorlu ve miskin.
İşte, böyle terkediyor yavaş yavaş kadınımın ruhu
incelikli, sevimli ve güzel bedenini,
bir zamanların gerçek güzellikler aynası,
...
Tanrım, görüyorum sonunu boş umutlarımın
beni yaşama bağladığına inandığım.
Sayfa 180 - EfilKitabı okuyor
Bakarken dingin güneşine hayran hayran gözlerinin
bilirim, oradadır, benimkileri renkten renge sokanın,
ıslatanın; kopar yüreğimden yorgun ruhum uzaklaşır,
sığınmak ister koynuna, adına cennet dediği toprağının;
...
Ne ki, düşüncelerin çoğu hüzünlü, azı neşeli ve çoğu kez
pişmanlık içindedir bu yürekli girişiminden ötürü,
böylesi bir meyve de ancak böylesi bir kökten doğarmış.
Sayfa 172 - EfilKitabı okuyor
Ne ki, zaman kısa
kalemim yetmiyor yazmaya anlatmak istediklerimi,
kafamdan kim bilir neler geçiyor aklımda tuttuğum,
ama yazıya dökemediğim birkaçının dışında,
dinleyenin aklını başından aldığı.
Ölüm çevrelemişti yüreğimi
susmak yararsızdı, elinden onu çekip almak için,
ya da yardımına koşmak baskı altındaki duygularımın.
Ağzımı açıp
Sayfa 20 - EfilKitabı okuyor
Yalnız ve düşünceliyim bomboş sokaklarda
dolaşır dururum, başıboş, yavaş ve ağır adımlarla;
gözlerim dikkatli, çünkü kaçırmak isterim
insanoğlunun ayak izlerinden bedenimi.
Yoktur bunun dışında bir başka umarım,
saklamak için kendimi, halkın üstümdeki gözlerinden;
bellidir çünkü içten içe nasıl yanıp tutuştuğum
neşeden yoksun, kupkuru yüzümün görüntüsünden;
Öyle ki, sanıyorum, biliyorlardır artık dağlar, taşlar,
dereler,ormanlar ve yabanıl hayvanlar ne tür bir yaşam
sürdürdüğümü, saklı tuttuğum, titizlikle, bir başkasından;
Gene de sapmasını bilemem öylesine taşlı,
öylesine dikenli yollara, gelmesin diye Aşk ardımdan,
o benimle, ben onunla söyleşmekten uzakta
Sayfa 35 - EfilKitabı okuyor