Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Doğmamış Çocuğa Mektup
Oriana FallaciEn Eski Doğmamış Çocuğa Mektup Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Doğmamış Çocuğa Mektup sözleri ve alıntılarını, en eski Doğmamış Çocuğa Mektup kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
83 syf.
·
Puan vermedi
Okuduğum en iyi yirmi kitap arasına girer diye düşünüyorum. Okurken kimi zaman hayatın berbatlığından, insanların acımasızlığından söz ederken kimi zaman da hayatın yaşanması gerektiğine, mutluluk peşinden koşmamız gerektiğinden bahsediyor. Mümkün mertebe önce erkekliğin bize getirdiği bahaneleri yüzümüze vururken sonrasında bir kişi olabilmenin gerçeklerini yüzümüze fazlasıyla vuruyor. Okuyup, düşünmenizi fazlasıyla sağlıyor. Tavsiye ederim.
Kitap, erkek arkadaşından ayrılmış bir kadının, gebe olduğunu anladığı an ile başlıyor. O kesinlik şimşeğinin çakmasıyla beraber kadının karnında filizlenen küçük canlıyla monoloğu da başlamış oluyor bu süreçte.
Gebe olduğunu anladığında hissettiklerini, düşüncelerini okuyoruz. Kendi içinde sürekli duygu karmaşası yaşayan bir kadın karakter var karşımızda. Bir yandan coşkulu ve erinçli bir halde olabilirken diğer yandan sanki bu olumlu duyguları hissetmesi bir suçmuş gibi korkularını, endişelerini getiriyor aklına. Bazen de öfke patlamasının hemen ardından derin bir pişmanlık hissi duyuyor.
Kitapta birçok konunun üzerinde durmuş yazar. Bunlardan biri, evli olmayan bir kadının çocuk doğurmasına toplumun tepkisi. Karakterin gözünden bu duruma tanıklık etmek aynı toplumun neden dönüp bir de erkeğe bakmadıklarını düşündürttü bana. Toplumda kadına biçilmiş rolün ve görevlerin hangi statüde olursa olsun değişmez olduğunu gösterdi ne yazık ki. Bir diğer değindiği konu da kürtaj. Buna ayırdığı sayfalar süren hayali bir mahkeme sahnesi vardı ki, kitabın en can alıcı yerlerinden biriydi bana kalırsa.
Yazardan okuduğum ilk kitap buna rağmen çok rahat alıştım diline. Yalın ve sade anlatımıyla ilk cümleden içine çekiyor zaten sizi. Bana aklımda olan düşüncelere ek olarak yeni bakış açıları kazandırdığını düşünüyorum. Son olarak bu kitabı annemin kitaplığından almış olmam da ayrı bir değer katmış oldu kendi açımdan.
Uzun zamandan beri bu kadar iyi bir kitap okumadım. İstenmeyen bir gebelik, doğurmakla, doğurmamak arasında verilmesi gereken bir karar. Karnında bulunan o çocuğa verilen tavsiyeler, edilen şikayetler... Annelik nedir evet bilmiyorum ama okurken anneliği hissettim gerçekten. Anne olmayı çok istedim! Tarifi imkansız bir şey bu duyguların ve ben kitabı okurken duygulanarak ve hissederek okudum. Şiddetle tavsiye edilebilecek bir kitap. Pişman olmazsınız.
Bilmem kaç yıllık tecrübe ve alışmamıza rağmen hala zor gelen dünyayı sıfırdan dinleme zamanı. Dünyanın hiçbir yanını görmemiş bir “çocuk” bunu nasıl karşılar acaba?
Annelik, doğum ve hayat konularında çeşitli deneyimlerimiz oluyor. Belki bir hamileliğe şahit olmak, bir doğum anını görmek, çocuk sahibi olamayan ya da olmak isteyen kişilerle konuşmak gibi mesela. Bu kitabı okumak da bu deneyimin tamamlayıcı bir parçası olacak.
“Kuşkulanmaktan korkmayana
bıkıp usanmadan ve ölüm tehlikesine
aldırmadan nedenleri arayana
Hayat verme ya da bunun geri çevirme
bilmecesini kendi kendine sorana
bu kitap bir kadın tarafından
tüm kadınlara
adanmıştır.”
128 syf.
9/10 puan verdi
"Bir kitapta okumuştum , çektiğimiz acının derinliğinin bilincine ancak o acı bittikten sonra varırmışız ve büyük bir şaşkınlıkla, nasıl dayanabildim böylesi cehennem azabına, dermişiz."
Bir anne adayının, anne olacağını öğrendiği andan itibaren kendi içinde yaşadığı duygu karmaşasını, hissettiklerini, korkularını, düşüncelerini dile getirişini okuyoruz. Kadının görevleri hakkında, toplumun kadına ve erkeğe bakışı hakkında ve en önemlisi hala tartışmalara konu olan ‘’kürtaj’’ konusu hakkında bir iç hesaplaşma.
‘’O ilk insanın karar vermesine izin verilmiş olsaydı herhalde korkar, ‘’Hayır’’ diye yanıtlardı. ’’Doğmak istemiyorum.’’ Kitaptan bu alıntıyı paylaşarak sizlere sormak istiyorum hak veriyor musunuz bu cümleye?
Bir annenin bazı anlarda korkularını, karnında taşıdığı çocuğu nasıl istemeyişini bazen onun için daha doğmadan nasıl endişelendiğini okuyorsunuz, kesinlikle etkileyici ve sarsıcı bir eserdi. Özellikle bir mahkeme sahnesi vardı kahramanın zihninde dönen bir mahkeme. Toplum baskısının böylesine hissedildiği zorlayıcı bir bölümdü.
Doğmamış Çocuğa Mektup ile ilgili kısa bir inceleme
#okudum
#orianafallaci
#doğmamışçocuğamektup
.
Bu kitabı okumaya şu alıntı ile karar verdim "Oysa sen ne Tanrı'nın ne devletin ne de benim malımsın. Kendi kendinden başka hiç kimseye ait değilsin."
Bir kadın karnındaki çocuğuyla konuşuyor. Konuşmalar çok güzel çünkü onu aslında bebek veya çocuk olarak görmüyor bence. İnsan olarak benimsiyor. Çoğu insan, çocuklar anlamaz diye bazı şeyleri anlatmaz, açıklamaz. Ama onun öyle bir derdi yok. Her şeyi anlatıyor. Olması gereken de budur zaten. Onlar sadece bizden küçük insanlar. Bu küçük insan daha dünyaya gelmemişken annesi ona mektuplar yazıyor, sohbet ediyor. Çok güzel bir hareket.
Öte yandan aslında kadının çevresindeki insanlara karşı olan mücadelesi de var. Yargılamalar, laf sokmalar ve daha birçok şey. Zaten kendi içindeki mahkemesi ile sürekli hesaplaşırken, bunlar da ayrı bir zorluk yaratıyor. Burda en güzel olan şey anne ve babasının kızlarına desteğiydi. Çok kıymetli buluyorum böyle şeyleri. Toplumda çok nadir görülebilecek bir şey, bizim ülkemizde daha da nadir görülür bence.
Sona doğru küçük insanımız da sohbete dahil oluyor ama çok sürmüyor.
Kitap yazardan izlerde taşıyormuş. Ben etkilendiğim için sizlerle paylaşmak istedim. İyi okumalar dilerim.