Marguerite Yourcenar’la tanışma kitabım Doğu Öyküleri oldu ve kalemini çok sevdim.
Yazar Doğu Öyküleri’nde otantik efsane ve masalları kendi kelimeleriyle yeniden anlatmış. Sözcüklerin seçilişi, dizilişi, bir araya geldiklerinde oluşturdukları ahenk keyifle okumamın başında gelen sebeplerden. E zaten kitabın adı, ve öykülerin geçtiği diyarlar peşin peşin ilgimi çeker.
Doğu derken Çin, Hindistan, Balkanlar’da Yunanistan, Karadağ aklıma gelen yerlerden. Türklerden sık sık bahsetse de müslüman olmayan Doğu’dan masalların yeniden anlatısı olmuş bu on hikaye.
Ben Binbir Gece Masalları’nı durup durup özleyen, çocukluğumdan beri masallardan kopamayan biri olarak, okuduğum kitaplarda biraz masalsı, biraz o Doğu’nun renk cümbüşünü estiren bir hava bulduğumda mest oluyorum. Hangi çok başarılı yazar Binbir Gece Masallarını okuyup etkilenmemiş zaten.
Marguerite Yourcenar’ın başka eserlerini okumayı heyecanla bekliyorum.
“İnsan mutluluğu üzerine badem çiçekleri ancak bir kez sağanak gibi yağar, ikincisi yoktur.”
“İnanın bana dostum, İlyada’da eksik olan Akhilleus’un ufak bir gülümseyişidir.”
“Antik çağın tanrı ve tanrıçaları ölüp gitmişlerdir. Onlardan geriye mermer cesetlerden başka bir şey kalmadı bize.”
