Sana ulaşamamanın acısı ta kalbinin derinliklerinde hisseden şu mahzun şövalyeyi dinle! Eğer güzel gözlerin bana hala hor bakmaya devam edecekse ve aşkıma değer vermeyecek isen, bil ki çok sabırlı bir insan olmama rağmen, artık bu acıya daha fazla dayanamayacağım.
Okumaya kendini o kadar verdi ki, gecelerini baştan sona, gündüzlerini de sondan başa okuyarak geçirmeye başladı. Ve böylece, az uyuyup çok okumaktan beyni kurudu, aklını yitirdi.
Dünya büyüklerini kıskanmak meğer ne boş seymiş! İnsan onların yüksek mevkilerinin yalnız güzel taraflarını görüyor. Madalyanın ters tarafını gözünün önüne getiremiyor. Gerçekten benim valiliğimin kaygıları sevgili boz eşeğimin dostluğuna değmiyor