En Beğenilen Duyguların Kültürel Politikası Gönderileri
En Beğenilen Duyguların Kültürel Politikası kitaplarını, en beğenilen Duyguların Kültürel Politikası sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Duyguların Kültürel Politikası yazarlarını, en beğenilen Duyguların Kültürel Politikası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Utanç kişiyi tüketir ve bedenlerin ötekilere gösterilen yüzeylerinin yanmasına neden olur, bu yanma, teşhiri yüzün kızarması şeklinde teşhir eder ve kişinin derisinin rengine bağlı olarak bu “renk değişimi” görünebilir de görünmeyebilir de.
Yazar bu kitapta belli duyguların daha çocukken bir renge dönüştüğünü, şekillenen bu duygunun da nesilden nesile aktarıldığını savunur. Ötekine olan bakışımız da bu aktarımın mirasıdır. “Acı” , “nefret” , “iğrenme”, “sevgi” , “utanç” gibi bölümlere ayırdığı kitapta bu duyguların kuramsal ve pratikteki yansımalarını örneklendirir. “Acıyor” artık
Feminizm ile acı arasındaki ilişkinin uzun bir düşünce tarihi vardır; kadınların şiddet, yaralanma ve ayrımcılık deneyimleri feminist politika için her daim önemli olmuştur.
Yaranın bir kimliğe dönüşmesinin sorunlu olduğunu kabul ediyorum. Sorunlu olmasının nedenlerinden biri yaranın fetişleştirilmesidir: Yaranın bir kimliğe dönüşmesi, onun “incinme” ya da incitilme geçmişiyle bağını keser. Yarayı, zaman ve mekân içerisinde meydana gelmiş olmaktan ziyade, var “olan” bir şeye dönüştürür. Bir kimlik göstergesi olarak yaranın fetişleştirilmesi, acı ve yaralanma hikâyelerinin hızla çoğaldığı “tanıklık kültürü” açısından çok önemlidir.
Nefretin belirli bir kişiye indirgenmesinin imkânsızlığı nefretin ekonomik bakımdan dolaşımda kalmasını sağlar; sürekli bazı ötekileri diğer ötekilerden ayırır ve henüz gelmemiş olanlar beklendiğinden bu durum hiçbir zaman “son bulmaz”.