Kitap içinde Düziçi’nin şairlerine ait olan şiirler var. Derleyense Ahmet Yılmaz.Kitapta şairlere ait kısa bilgiler bulunuyor.Titizlikle üzerinde çalışılmış bu antoloji kitabından bahsedeceğim.
İnsan sevgisi,kendini aramak,insanlık halleri, aşk, gurbette olup Düziçi’ne duyulan özlem, anne sevgisi, doğa, memleket,toplum ve değişen zaman, geçmiş ve geçmişe özlem,insanın “olma” hali şiirlerin konuları.
Bazı şiirler temelinde halk destanlarının, halk anlatıları ve edebiyatının izlerini taşıyor.Anadolu’nun toprak ve ruh bereketini yansıtıyor.Divan şiirinde sık rastlanan mahlas yahut şair adının dizelerde geçmesi geleneği kitaptaki bazı şiirlerde mevcut.
Kültür ve Turizm Bakanlığı halk âşığı ve ozanlarının da bulunduğu kitapta birbirinden farklı üslupta yazılmış şiirler var.
Bazı şiirler 6+5 11’li gibi hece ölçüsü kullanılarak yazılmış. Bekir Dağsever’e ait olan “Buluşur muydum? “ ve “Ceren” şiirleri bu duruma örnektir. Genelde serbest ölçüyle yazılmış olan şiirler açık anlatıma sahipler.
Her bir şair derdini, dünya derdini, dünya görüşlerini yansıtıyor.Zaten “Bu Ülkenin Şairi,Aşığı ,Ozanı “ şiirinde, şiiri yazan Gavurdağlı Tâlibi ,kitaptaki şiirlerin genelinde yer alan şairlerin duyguları ve dünyayı sorgulama durumlarına adeta şiiriyle açıklık getiriyor : “ Âşık,şair ,ozan bu milletin vekilidir/İyi gün demez ,kötü gün demez hatır sorar/Halkın sağlam mayası ,vatanın âkilidir/Uğraşmaz boş işlerle dertlere kafa yorar.
