Aslında toplumdaki inançlara, toplumun kendisine, kanunlara öyle sert yaklaşıyor ki bazen insan şüpheye düşüyor. Yazar gerçekten mi böyle düşünüyor yoksa bunları eleştiriyor mu? Zaman zaman ikilemde kaldığımız oldu ama biz iyimser yaklaşmayı tercih ettik.
Yazar düşüncelerini düzlemde bulunan bir kare olarak bildiriyor. Bir kağıda kare çizin ve onun canlı olduğunu düşünün… Size kendi toplumunun yaşam biçimlerinden, neleri nasıl yaptıklarından, inanç sistemlerine kadar her şeyi aktarıyor. Kendilerini bu Düzdünya’nın hakimi sanıyorlar ve başka dünyaların olabileceğine de şiddetle karşı çıkıyorlar. İşe bakın ki bu iki boyutlu karakterimiz olan Kare önce Çizgidünya’sıyla ardından da Boşlukdünyası’yla karşılaşıyor. Bu noktadan sonra işler biraz karışıyor tabii.
Tamamen farklı bir açıyla yazılmış bir eser fakat okuması yorucu. Yazar kendisini anlatabilmek için aşırı detaya giriyor ve bu detaylar bir süre sonra boğmaya başlıyor. Kitabın yazıldığı dönemi düşünecek olursak aslında bu kadar açıklayıcı olmasını anlayabiliyorum.
