"Ebedi Gelin'i aşk ve saadetin koruyucusu ilan etmeli. Her bir insan onu kendine yakın bilecek. Çünkü aşk trajedisi her zaman yanıbaşımızda."
Arsen Samançin, sevdiği kadını şöhrete ve paraya kaptırmış bağımsız bir gazeteci. Jaabars, ise Üzengili Dağlarında gezen kendinden gence dişisini kaptırmış yaralı bir Kar parsı. İkisi de dışlanmış bu iki canlı, insan ve hayvan kaderin cilvesiyle karşı karşıya geliyor. Eski bir efsaneye konu olan Üzengili Dağlarında ağıtlar yakarak kaybettiği nişanlısını arayan Ebedi Gelinin hala duyulan yakarmaları, Kar parslarını avlanmak için dağlara gelen yabancılar, hırslarına yenik düşen köylüler, para yüzünden gözleri dönmüş olan adamlar. Zaman hızlı bir şekilde o trajik güne doğru akar. Arsen olacaklara engel olabilecek mi? Umut Gerçekten de tehlikeli midir?
Kırgız yazar Cengiz Aytmatov'un yazdığı son romanmış. Onun kitaplarını neden çok sevdiğimi bu kitaptan sonra iyice anladım. Yazar, doğayı, hayvanı ve insanı harika resmediyor. Onları bir bütün olarak ele alıp birbirlerini dolaylı yönden etkileyen elemanlar olarak ele alıyor. Belki bu yüzden onun romanları adeta nefes alıyor. Yaşadığı yüzyılda olmama rağmen (2008 yılında hayata gözlerini yumdu) onunla tanışamamak beni çok üzüyor. Ne zaman bir kitabını okusam bu düşünce başımın üzerinde ağırlık yapıyor. Keşke bir fırsatım olsaydı da Türkiye'ye geldiği bir zaman diliminde onunla tanışabilmiş, bir kitabını imzalatabilmiş olsaydım.
*Aşk şafak gibidir, sadece bir kez parlar.
*Bu dünyada herkesin yazgısı farklı.
*Ayıplamayacaksın! Hayatta her şey oluyor.
