Edebice Dergisi - Sayı 6
Edebice DergisiSözler ve Alıntılar
Spinoza üç dinin mücadelelerinden bahsederken Yahudiler, Hıristiyanlar ve Türkler diye sınıflandırıyor. Balkanlarda da bir Hıristiyan İslam'la müşerref olsa "O Türk oldu" denilirmiş. Asırlarca "Türk" bir millet adı olmaktan ziyade İslam'ı temsil etmesi münasebetiyle sanki bir din adı imiş gibi tanındı, anıldı. Türk'le İslam adeta özdeşleşti.
Deryanın öbür kıyısında bir kelebek kanat çırpsa, beri sahillerde fırtınaya dönüşürmüş.
Bu öyle bir bekleyiştir ki şair aya batma diye, güneşe doğma diye yalvarıyordu. Fakat ne çare ki dünya dönüyor, sabah oluyor, gün ışıyor, günün açılmasıyla şairin arzuları, istekleri kül olup fezaya uçuveriyordu.
Osmanlı'nın Son 40 Yılında Rumeli Türkleri ve Müslümanları kitabında anlatılan bir olay;
1900'lerin başında Balkanlarda etnik çalışmalar had safhada iken Rusya -bugünkü Kosova sınırlarında yer alan- Mitroviçe'ye bir konsolosluk açmak ister. İmparatorluğun bu en zor ve zayıf döneminde Rus baskısına boyun eğmek zorunda kalan Osmanlı bu isteği kabul etmek zorunda kalır, tepki gösteren Arnavutları bastırmaya çalışır. Arnavutlar bu ayaklanma sırasında Osmanlı askerleriyle savaşırken "Hakiki Türk oğlu Türkler! İleri! diye hücum etmektedir. Bu arada isyancı Arnavutlar arasında çok sayıda Katolik Arnavut da vardır. Burada karşımıza çıkan Türk kimliği Müslümanlığı, Müslümanlık bağı ile Arnavutluğu, Arnavutluk bağı ile Katolikliği dahi kapsar veya taşır.
Hayat bütün sevdalıların birlikteliklerini dağıtır,
Ben hayretler içerisindeyim dağılmıyor dünya neden?
Gülün döküleceği hazanda ey üzüntülü bülbül!
Sessizlik vefanın şartıyken bu kadar şakımak neden?
Ya ilahi, garibim yardım eyle!
Kimseyi etme ben gibi göçebe...
Dostlarım uzak kaldı, gitti vatan!
Geride bir hasta yürek, hasta can...
Türkçe, vallahi anaların bezeyerek söylediği ninnilerin dilidir.