Oldukça ilginç bir kitaptı: işlediği cinayetleri, nedenleri, hele de sonuyla. Ancak sıkıcı bir tarafı olduğu da bir gerçek. Bir çocuğun vahşiliği işlenmemiş bir konu değil sonuçta. Mesela William Golding bunu anlatmayı çok da iyi başarıyor. Bu kitap ise daha çok çirkinliği vurguluyor; durum onu gerektirdiği için değil de saf kötülükten. Belki bir kitabı olağanüstü yapacak bu sebep bence bu kitabın olağanüstü olmasını engelliyor.
Anlatım tarzı daha çok Çavdar Tarlasındaki Çocuklar gibi: birinci tekil şahıs, şimdiki zaman, geriye dönüşler, sevilen bir kardeş... Tabii daha boğucu ve kasvetli bir hikaye. Yine de korkutucu diyemiyorum. Sadece tuhaf, oldukça tuhaf bir kitaptı ve buna rağmen okumasam da olurmuş gibi hissediyorum.
