En Eski Eski İstanbul Kabadayıları Gönderileri
En Eski Eski İstanbul Kabadayıları kitaplarını, en eski Eski İstanbul Kabadayıları sözleri ve alıntılarını, en eski Eski İstanbul Kabadayıları yazarlarını, en eski Eski İstanbul Kabadayıları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İstanbul'un eski kabadayılığı nedir?
Bunu size şu vaka ile anlatayım:
.... Kavga ettikleri zaman bellerindeki bıçağı çekip hasımlarına uzaktan atarak istedikleri noktaya saplamak melekesine sahip olan beş Kefalonyalı, Reyhan Ağayı, bir yerde sıkıştırırlar. Reyhan Ağa, abanoz bir ok gibi fırlar, fakat beş Kefalonyalı ile başa çıkmak bir mesele olduğu için, eline geçen bir iskemle ile bunları çil yavrusu gibi dağıtır.
Arap Reyhan'ın arkadaşları iki ay onunla dargın durmuşlar.
Sebep? Gayet basit:
-Senin, demişler, tokadın bu gavurlara yetmez miydi ki sandalye kullandın, ayıp değil mi? Sana yakışır mı?
Sayfa 11 - ArmaKitabı okudu
Hayganoş
Güzel kadın için yaş diye bir şey yoktur. Kadın, senelere hükmetmesini o kadar güzel bilir ki, onun kır düşmüş saçları bile ağaçların baharı müjdeleyen çiçeklerine benzer.
Sayfa 17 - ArmaKitabı okudu
Cinayet mahkemesi reisi Hilmi Bey'in zanlının padişaha dua ile savunmasına başlamasına cevabı:
Burası mahkemedir, adalet dağıtır. Zât-ı hilâfetpenahiye dua, adaletin zâtında mündemiçtir. Mahkemeyi bu gibi sözlerle işgal etmeyin. Soracaklarıma cevap verin.
Sayfa 183 - ArmaKitabı okudu
Dişlerin İngiliz çeliğinden kerpeten olsa burnumdan bir kıl koparmaz... Katalavis? Haydi şimdi çöz palamarı.
Sayfa 245 - ArmaKitabı okudu
Bir adamı tehdit etmek için ona gücü yetmemek icâb eder. Ben seni tehdide lüzum görmem. Bana kötülük edeceğine kanaat getirirsem o zaman başka türlü hareket ederim.
Sayfa 271 - ArmaKitabı okudu
İstabul'un eski kabadayiılığı bir nevi 《şehir şövalyeliği》dir.
Sözlük
Eski İstanbul Kabadayıları
* ÇALAKALEM: birl. zf. (< çal-a kalem) Gelişigüzel, düşünmeden ve çabucak (yazmak)
*MÂLÛMAT: i. (Ar. ma‘lūm ve çoğul eki -āt ile ma‘lūmāt)
1. Herkesçe bilinen, mâlûm şeyler
2. Bilgi
● Mâlûmat-dar: birl. sıf. (Fars. dār “sâhip olan” ile) Bilgi ve mâlûmat sâhibi olan.
*ÜLFET: i.