Eylül
Mehmet RaufEylül Gönderileri
Eylül kitaplarını, Eylül sözleri ve alıntılarını, Eylül yazarlarını, Eylül yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öyle bir şey ki, işte bütün endişelerim senin yanında yok oluyor.
Sayfa 8 - Olympıa Yayınları
O olmasaydı demek ben de herkes gibi olacaktım. Aşk ve mutluluk nedir bilmeyecektim.
Sayfa 223 - İskele Yayıncılık
İnsan mutlu olduktan, sevdikten, sevildikten sonra her şey boştu.
Sayfa 221 - İskele Yayıncılık
Ondan başka bir şeyi görmüyor, ondan başka bir şeyi işitmiyordu.
Sayfa 220 - İskele Yayıncılık
Onun için ölmek, ruhunu kararlı bir mutluluk nağmesiyle dolduruyordu. Onun temizliği, namusu, yüceliği için bunlara saygı duyarak ve taparcasına severek ölmekte bir büyüklük, başkalarına nasip olmayan bir baht açıklığı görüyordu.
Sayfa 199 - İskele Yayıncılık
Düşündükçe Suat'ı değil, onun ruhunu, yalnız ruhunu sevdiğini görüyordu. Bu büsbütün başka bir aşktı. Onu ele geçmeyecek, sahip olunamayacak, bunun için de başka hiçbir kadında bulunamayacak şeyler için, güzel kokusu, bakışı, gülüşü için seviyordu ve bu güzel kokulu bağrın nefesiymiş kadar canlı bakışı o kadar temiz, gülümseyişi o derece masumdu ki bu suskun ve saygılı tapınmaktan bunlara karşı kalbinde oluşan tapınmaktan kendini alıkoymak, razı olunacak bir fedakarlık değildi.
Sayfa 142 - İskele Yayıncılık
Söz ver, bari kalbin benim olsun... Beni hiç unutma...
Sayfa 298
"Hem onunla yaşayacak hem yaşamıyor, işte ceza burada! Sanki gıdasıyla zehirleniyor!.."
Sayfa 221
"Neydi o, mümkün olan şeyi istemek, bile bile ret olunmaktır, öyle mi?.."
Sayfa 197
Evet her şey çürüyor, her şey... İnsanlar da çürümeyecekler mi?
Sayfa 189
"Yaşama yeniden başlamak arzusu , bugün tekrar yaz olsun isteği gibi değil miydi?..."
Sayfa 188
"Bak senin için ölüyorum, seni sevdiğim için ölüyorum, ancak sen mademki bunu biliyorsun, işte artık mesûdum... "
Sayfa 151
"Ah insanlar, şu insan kalbi... Yüz bin anlamlı bir bilinmeyen... İçinden çıkmak olanaksız..."
Sayfa 55
Necip’ in Suat’a olan aşkını fark etme zamanları
Ancak fikrinin elinde o kadar esir ve yorgundu ki bu zevkinden yoksun kalmaya dayanamıyordu. Bunda onu kendinden geçercesine haz duyuran, iradesini bayıltan bir cazibe, bir mutluluk vardı. Ve kendi eliyle mutluluğunu reddedecek kadar gücü, ruhuna o kadar hükmü yoktu.
Sayfa 116 - İskele YayıncılıkKitabı okudu
