İnsan, nihayet, zamanın vücududur, yapı kafesidir. Nitelik artık önemli değildir. Her şeyi sadece nicelik kararlaştırır; saate karşı saat, güne karşı gün ; fakat emeğin bu eşit kılınması, asla M. Proudhon'un sonsuz ve ölümsüz adaletinin eseri değildir. Bu sırf ve sadece modern sanayiin bir gerçeğidir.