Kitabın merkezinde araba vardır tıpkı Recaizade'nin Araba Sevdası'nda olduğu gibi fakat burada Bayram, bir mirasyedi değil aksine kendi emeğiyle çalışıp kendi uğraşıyla araba sahibi olmuştur. Bu araba sevdası çocukluğundan beri vardır Bayram'da. Statüyü, saygınlığı bir arabaya atfetmiştir. Araba yoksa Bayram da yoktur. Hatta arabasını görenler, beğenenler akıllı, zeki insanlarken fark etmeyenler cahil, insandan anlamayan kişiler olmuştur Bayram'ın gözünde. Bu romanda, yabancılaşmaktan daha çok bir eşyayla hastalıklı ilişkiye girenlerin çıkmazları anlatılıyor. Bayram arabayı almış olsa da istediği o saygınlığa bir türlü kavuşamaz. Daha doğrusu "kahraman, hayallerini süsleyen yabancı nesnenin bir türlü efendisi olamaz"(Gürbilek). Çünkü Bayram oraya ait değildir. Ne araba Bayram'ındır ne de Bayram arabaya aittir. Bayram, kendisinin olmadığı bir hayatı istediği için hem kendine hem de etrafına yabancılaşır. Ağaoğlu, kapitalistleşmiş zihinlerin ortaya çıkardığı birtakım çıkmazlık sorunlarını ele almış, insanların bu süreçte yaşadığı iç çatışmalarına değinmiştir.
