Ölmektense yaşlanmayı tercih ettiğimi düşünürdüm ama artık pek emin değilim. Bazen tombalanın sıkıcılığı, hep birlikte söylenen şarkılar ve tekerlekli sandalyeleriyle koridorda duran tozlu insanların görüntüsü, ölüme özlem duymama neden oluyor. Özellikle de, değersiz bir fahişe gibi rafa kaldırılmış olan bu tozlu insanlardan biri olduğumu hatırladığımda.