"Yaşlanıyordu, Flush da öyle. Bir an onun üzerine eğildi. Yüzü, geniş ağzı, kocaman gözleri ve yüzünün iki yanından sarkan ağır lüleleriyle hâlâ garip biçimde Flush'ın yüzüne benziyordu. Farklı, ama gene de aynı kalıptan çıkmaydılar, karşılıklı birbirlerinde gizli olanı tamamlıyorlardı. Ama biri kadındı; öteki köpek. Mrs. Browning okumaya devam etti. Sonra bir kere daha Flush'a baktı. Ama Flush ona bakmadi. "Flush!" diye bağırdı Mrs. Browning. Ama Flush'ın hiç sesi çıkmadı. Demin canlıydı; şimdi ölü. Hepsi bu. Garip şey, masa, yerinden kımıldamadı bile."