Fotoğraftaki Kadın
Hakan YamanFotoğraftaki Kadın Sözleri ve Alıntıları
Fotoğraftaki Kadın sözleri ve alıntılarını, Fotoğraftaki Kadın kitap alıntılarını, Fotoğraftaki Kadın en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan kendisinin doktorudur, öğretmenidir, dostudur, düşmanıdır, şudur budur derler ama bir şeyi çoğu kez es geçerler.Bunların hepsinden daha çok kendisinin soytarısıdır insan. Kendini yine en iyi kendisi eğlendirir.
Sayfa 16 - Doğan Kitap 1.BasımKitabı okudu
Başının tam tepesinde bir yerde hiç saç yoktu. Belli ki saçkıran, ama küçük bir çocukken seni uykuda şeytan öptü demişler, kandırmışlar. Bu yüzden hâlâ karanlıkta yalnız kalmaktan hoşlanmaz.
Sayfa 34 - Doğan Kitap 1.BasımKitabı okudu
Mutluluk belki de hiç bilmemekti. Karanlıktı yani...
Ne kadar az bilirsek o kadar mutluyuz aslında. Ne kadar bir tarafımız eksik, ne kadar yarımsa o kadar çok oluyoruz belki de. Belki de zenginleştirik sanırken fakirleşiyoruz, kazandıkça kaybediyoruz. Ve bildikçe yalnızlaşıyoruz. Okudukça öğrendikçe daha az, daha az oluyoruz. Genelden, çoğunlukta uzaklaşıyoruz. Azınlık oluyoruz, daha yerel kalıyoruz, kamuya mal olamıyoruz.
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
İnsan kendisinin doktordur, öğretmenidir, dostudur, düşmanıdır, şudur budur derler ama bir şeyi çoğu kez es geçerler. Bunların hepsinden daha çok kendisinin soytarısıdır insan. Kendini yine en iyi insanın kendisi eğlendirir.
Sayfa 16Kitabı yarım bıraktı
Yalnızlık Tarifi
Bendeki bu kopuş hâlinin, bu yalnızlık saplantısının nedenini kendimce çok sorguladım ama bulamadım. Bulamayınca da değişemedim bir türlü. Yalnızlığı izah etmek güç. Yalnızlık öyle bir başına kapalı odalarda, karanlıklarda kalmak değildir. Yalnzlık, uzun süre birilerini görmemek, hiç kimseyle konuşmamak, hatta kendi sesini bile unutmak değildir. Benim gibi kendini çilehanelere, karanlık odalara kapatmak, gündüz ortasında fersiz, ışıksız kalmak da değildir. Yalnızlık, bazen karlı bir kış gecesi uzak bir pencereden soğuk havaya yayılan piyano sesidir. O piyanonun tuşlarından çıkan unutulmuş bir okul şarkısını yeniden dinlemektir. Yalnızlık, bazen köprüden telaşla geçen bir ambulansın sirenidir. Eski bir kitabı karıştırırken içinde tesadüfen bulunan sararmış bir fotoğraftır. Şehrin en büyük meydanında toplanmış kalabalığın tam ortasında bir noktadır yalnızlık.
Yalnızlık aslında sadece bunlar da değildir bir başına. Bütün bunların bir araya gelip, topyekün insanın üzerine çullanmasıdır yalnızlık. Ve onun altında ezilmesidir insanın, o yıkıntının altında kalmasıdır, kapalı, karanlık... Üstelik ne yurt içinden ne de dışarıdan eğitimli köpekleriyle kurtarma ekiplerinin de gelmemesidir yalnızlık.
Sayfa 125 - SiaKitabı okudu
Zaman sessiz bir cami avlusunun şadırvanında su sesiydi, sabah serinliğinde istasyona giren trenin yataklı vagonlarından bakan uykulu yüzlerdi, rakkası köpük bir duvar saati ya da eski bir sünnet düğününden hatıra kalan zembereği boşalmış kör bir kol saatiydi zaman.
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Şu koca dünya sahnesinde iki perdelik bir oyunun oyuncularıyız hepimiz. Galası zafer haftaları, Anadolu turneleri falan olmayan basit bir oyunun oyuncularıyız üstelik. Öyle süslü, uzun tiratlara, girift bir kurguya, zengin kostümlere gerek duyulmadan yazılmış, sade dekorlu bir oyun bu.
Sayfa 18Kitabı yarım bıraktı
Ağır işlerde çalışan ellerin nasır tutması gibi hayatın zorlukları insanların duygularını da sertleştirip meşin gibi kaskatı yapıyor.
Sayfa 38 - Doğan Kitap 1.BasımKitabı okudu
Öylece bakar dururum o uzakta tek tek ışıkları yanan fakir mahallelerinin solgun suratlı, hastalıklı evlerine. Sonra kafamı çeviririm karanlık gökyüzüne, üzgün. Aslında ne adi bir duygudur ne aşağılık bir davranıştır başkalarının durumuna sahtekârca üzülüp de kendi haline şükretmek.
..Gizliden gizliye duyulan ne mahrem ne bencil ne utanmaz ne iğrenç bir hazdır bu anlatamam size. Ama ben de böyle bencil ve bu kadar aşağılık olabilirim bazen.
Sayfa 61Kitabı yarım bıraktı
İnsan aslında ne kadar az görürse o kadar az korkuyordu. Ne kadar az bilirsek o kadar az tehlike vardı.
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
Bir an olsun düşünmeden durabilsek zamanda bizimle beraber durur, her şey yok olurdu. Dünya, güneş, galaksiler, yıldızlar, sen, ben, bütün evren...
Suphi
Sayfa 8Kitabı yarım bıraktı
Hayat sandalda ayakta durmak gibidir arkadaşlar, demişti. Ters bir adım atarsanız alabora olursunuz.
Sayfa 57Kitabı okudu
Belki pek çok şey için geç oluyordu. Farkına varıyordum biliyordum, üzülüyordum... Kaçtıkça arkamda bıraktığım şehrin gözünde küçülüyordum, iki paralık oluyordum, yerin dibine giriyordum...
Artık her şey o kadar otomatikleşti, dünya o kadar dijital oldu ki benim gibi analog birinin bütün bu yeniliklere ayak uydurmasının çok kolay olmayacağını düşünüyorum. Kendimi yeni dünya karşısında fazlasıyla romantik ve demode buluyorum.
Sayfa 74 - Doğan Kitap 1.BasımKitabı okudu
Zaten nereye baksanız hüzün ve huzur vardı. Bunlar birbirilerinden hiç ayrılmaz ama çok da birbirilerine yanaşmadan hayatın temelinde dururlardı.
Sayfa 25 - Doğan Kitap 1.BasımKitabı okudu