Victor Frankenstein; meraklı, bilime düşkün, azimli bir üniversite öğrencisi. Laboratuvarında bazı et parçalarını birleştirip onlara elektrik vererek bir canlı meydana getiriyor. Buraya kadar olan kısmı genelde herkes biliyor. Olaylar bundan sonra başlıyor. Frankenstein, yarattığı canlıdan tiksiniyor, nefret ediyor. Onu hiç yaratmamış olmayı diliyor. Bir iblis olarak nitelendiriyor. Oysa zavallı canlı bunları hak etmediğini düşünüyor. Bu dünyaya gelmeyi o istemedi, insanlarla iyi ilişkiler kurmak istedi ama herkes onu dışladı.
Hepimizin zihnindeki o korkunç imge bize Frankenstein 'in (kendi adı olmadığı için yaratıcısının adını alıyor.) çok kötü, korkulacak bir şey olduğunu hissettiriyor. Frankenstein, kendini dünyada yalnız kalmış ve sefil hissediyor. Hayatı sorguladığı bu kısımlardaki düşüncelerini beğendim ve bir o kadar da üzüldüm. Ancak kendine yeni bir hayat kurmak için aklında bir fikir var: Kendine bir eş yaratılması. Bu isteğini yaratıcısına iletiyor. Peki yaratıcı bu fikri nasıl karşılayacak? Dünyaya bir iblis daha getirecek mi? Getirmezse sonuçları ne olur?
Fantastik bir olay örgüsü var aslında. Sanırım filmin etkisinde kalmış olduğumdan kitap bana biraz sönük geldi. Tabi dönemin şartlarını dikkate alırsak bu muhteşem kurguyu tasarladığı için Mary Shelley 'e hakkını teslim etmek lazım.
