Gerçek sanayi burjuvazisi resmi muhalefetin bir bölümünü oluşturuyor, yani meclislerde yalnızca birer azınlık tarafından temsil ediliyordu. Mali aristokrasinin tek başına egemenliğinin mutlaklaşması ve bu kesimin, kana boğulan 1832, 1834 ve 1839 ayaklanmaları sonrasında, işçi sınıfı üzerindeki egemenliğini güvence altına aldığını düşünmesi ölçüsünde, sanayi burjuvazisinin muhalefeti de daha kararlı hale geldi.