“Yüzlerce insana rağmen, korkunç bir yalnızlık içindeydim ve sonunda bu yalnızlığı sevdim. Tek başıma, samimi olarak geçmişteki yaşantımı gözden geçirdim, en ince ayrıntısına kadar hem de: geçmişimi düşündüm, kendimi acımasızca ve sert bir şekilde yargıladım, başka bir zaman da bana bu yalnızlığı gönderdiği için kaderime teşekkür ettim, o olmasaydı ne kendimi yargılayabilir ne de eski yaşantımı böyle sert bir şekilde gözden geçirebilirdim. Ve sonra kalbim umutla atmaya başladı! Düşündüm, karar verdim, gelecekteki yaşantımda ne bu hataların ne de daha önceki düşüşlerin olmayacağına dair kendime söz verdim. Geleceğim için kendime bir program yaptım, ona harfiyen uyacaktım. İçimde kör bir inanç peyda oldu, bunu yapacaktım ve yapabilirdim... Bekledim, bir an önce özgür olabilmekti isteğim; yeni bir mücadelede kendimi tekrar denemek istiyordum. An oluyor, müthiş bir sabırsızlığın pençesinde kıvranıyordum. Ama bugün şimdi o anki ruh halimi hatırlamak benim için ne kadar acı verici.” Yevgeniy Solovyov tarafından kaleme alınan “Dostoyevski, Hayatı ve Edebi Çalışmaları” adlı bu biyografik anlatı Rus edebiyatının en önemli yazarlarından Dostoyevski’nin çocukluğundan başlayıp sürgün yıllarına ve ölümüne dek olan süreci mercek altına almakla kalmıyor, aynı zamanda büyük yazarın edebiyat sahnesindeki yerini de gözler önüne seriyor.
