G.H.’ye Göre Çile
Clarice LispectorG.H.’ye Göre Çile Gönderileri
G.H.’ye Göre Çile kitaplarını, G.H.’ye Göre Çile sözleri ve alıntılarını, G.H.’ye Göre Çile yazarlarını, G.H.’ye Göre Çile yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
.
Bir daha asla söylediğim hiçbir şeyi anlayamayacağım. Madem o kelime benim için yalan söylemeden nasıl konuşabilirdim ki? Böyle ürkek bir şekilde konuşmadan nasıl konuşabilirdim: Hayat benim için var. Hayat sadece benim için ve ne dediğimi anlamıyorum. Ve bu yüzden buna bayılıyorum.
.
.
.
.
Can sıkıntısından hoşlandığımı bilmiyordum çünkü bundan acı çekiyordum. Ancak canlı maddede acı, yaşamın ölçüsü değildir: acı, ölümcül bir yan üründür ve ne kadar keskin olursa olsun, ihmal edilebilir düzeydedir.
.
.
.
sorun şuydu, söyleyecek bir şeyim yoktu artık.
ıstırabım ölmeden önce konuşmanın ıstırabı gibiydi. bir şeyi sonsuza kadar terk ettiğimi biliyordum, bir şey ölecekti ve ben en azından ölmekte olan şeyi yakalayacak kelimeyi telaffuz etmek istiyordum.
.
Başıma ne gelirse onu yaratacağım. Çünkü hayat yeniden anlatılamaz. Hayat yaşanmaz. Yaşamın üstünde yaratmak zorunda kalacağım. Ve yalan söylemeden. Evet yarat, hayır yalan söyle. Yaratmak hayal etmek değildir, gerçeği kavramak için büyük risk almaktır. Anlamak bir yaratımdır, benim tek yolum.
.
.
.
Aşk düşündüğümden daha sadık, aşk çok içkindir, eksiklik gibi ve biz de sürekli yenilenen gerekliliğin teminatı altındayız. Aşk şimdidir, heptir. Eksik olan sadece son darbedir çile denilen.
Sayfa 167Kitabı okudu
Eşyanın cismaniliğini istiyorum. İnsanlık insanlaştırmaya batırılmış, çok gerekliymiş gibi;ve o sahte insanlaştırma engelliyor insanı ve insanlığını. Daha geniş olan bir şey var, daha sağır olan ve daha derin, daha az iyi, daha az kötü, daha az şirin. O şey kaba ellerimizde "saflığa" dönüşme riski taşıyor olsa da, kaba ve kelimelerle dolu ellerimizde.
Sayfa 154Kitabı okudu
Gerçek duayı edemezsem, bana ve başkalarına siyah büyünün esrarı gibi, nötr bir mırıldanma gibi görünen duayı. İnsana ait hiçbir anlamı olmayan o mırıldanma benim şeylerin kimliğine dokunan kimliğim olacak. Ama Tanrı'nın karşısında şu olacak :varlık.
Sayfa 132Kitabı okudu
Nasıl tahmin edebilirdim ki? İnsanın acı çekerken de kahkaha attığını bilmeseydim. İnsanın böyle acı çekebileceğini bilmiyordum. İşte o zaman en derindeki acı mutluluğumu çağırdım.
Sayfa 130Kitabı okudu
Sınanma. Şimdi sınanmanın ne olduğunu anlıyorum. Sınanma :yaşamın beni denemesi demek. Ama sınama :benim de sınıyor oluşum demek. Ve sınama daha da giderilemez bir susuzluğa dönüşebilir.
Sayfa 129Kitabı okudu
Dinle, insan kutsallığı diye bir şey var ve bu azizlerin kutsallığı değil. Korkarım ki Tanrı bile insan kutsallığının tanrısal kutsallıktan daha tehlikeli olduğunu anlamıyor, ruhani olmayanın kutsallığının daha ağrılı olduğunu. İsa bile eğer ona yapılan yapılmışsa bize daha fazlasını yapacaklarını biliyor, çünkü şöyle demiş. "Yeşil dallara bunu yaptılarsa kuru olanlara neler yaparlar?"
Sayfa 129Kitabı okudu
Ruhumun en ulaşılmaz parçası, bana ait olmayandır, ben olmayanla sınırlarıma dokunan ve kendimi teslim ettiğim bölümdür. Tüm endişem bu aşılamaz ve haddinden fazla yakın olan şey. Ben daha çok ben olmayanım.
Sayfa 121Kitabı okudu
Gerçek şu ki biz âşıkken, aşkın bizim o zaman aşk dediğimiz şey olmayınca çok daha keskin olacağını bilmiyordum. Aşkın nötrlüğü, deneyimlediğimiz ve reddettiğimiz buydu.
Sayfa 116Kitabı okudu
Her şey ya acının altında ya üstünde oluyor. Acı insanların acı dediği şeyin gerçek adı değil aslında.
Sayfa 115Kitabı okudu
Tefekkürün tehlikelisi istemeden düşünmeye başlamaktır ve düşünmek artık tefekkür değildir, düşünmek bir amaca yönelir. Tefekkürde daha az tehlikeli olansa "görmek" tir, düşüncenin kelimelerini bertaraf eder. Şimdi bir görüntüyü aslından yüz altmış bin kez büyüten bir elektron mikroskobunun olduğunu da biliyorum ama o mikroskoptan gelen görüntüye sabrı demem, korkutucu şekilde büyüttüğü küçük nesne artık tanınır olmasa bile.
Sayfa 109Kitabı okudu