O kadar hayat dolu bir kitap ki; yer yer ağladım gülmekten, yer yer dişlerimi sıktım sinirden. İnsanların anlamsız hırslarından insani erdemlerin yüceliğine, evlat sevgisinden baba şefkatine, pozitif bir dini bakış açısından hümanizme... Dopdoluydu. Kutsal kitap gibi bir kitap. Rabelais’ in varlığından haberdar değildim bu kitaptan önce... Cehaletimin soğukluğu yüzüme vurdu. Yazmak istediğim çok şey var ama şurada telefonun boktan klavyesinden yazarken vakit kaybetmek istemiyorum. Alın okuyun. Muhteşem
Uyarı inceleme:Dışarıda okurken dikkat edin. Poposunu silmeyi öğrendiği bölümde tramvaydaydım. Kahkaha atmamak için zor tuttum, gözlerimden yaş geldi kıkırdamaktan. İnene kadar başımı kaldıramadım, insanların acıyarak bana baktıklarını hissettim; yazık pek genç yaşta delirmiş diye içlerinden geçirdiler. Eminim buna. Şiddetle tavsiyem; “Lütfen evde okuyun.”