Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok

Erich Maria Remarque

Öne Çıkan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok Gönderileri

Öne Çıkan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok kitaplarını, öne çıkan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok yazarlarını, öne çıkan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
166 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
“War, war never changes” der karizmatik bir ses (muhtemel Ron Perlman) Fallout oyunlarının başında, hepimiz çakılıp kalırız. Savaş kötü bir şeydir çünkü, biliriz hepimiz. Savaş yok edendir, enstrümanları silahlar, piyonları da askerlerdir. Savaş hiç bir zaman değişmez midir gerçekten? Yıkıcılık, korkunçluk, anlamsızlık bakımından evet. Ama
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey YokErich Maria Remarque · Varlık Yayınları · 19713,277 okunma
"kendimizden kaçıyoruz artık. hayatımızdan. on sekiz yaşında idik; dünyayı, hayatı sevmeye başlamıştık, sevdiğimiz bu şeylere kurşun sıkmak zorunda kaldık. patlayan ilk mermiler kalbimize saplandı."
Reklam
Öyle mahzun da olduğumuz yok ama tuhaf ve melankolik bir şekilde kabalaştık.
Ah, anne, anneciğim! Sen beni hala çocuk sanıyorsun. Niye başımı dizlerine koyup uyuyamıyorum artık? Böyle kararlı olmam, sürekli kendimi tutmam neden gerekiyor? Oysa içimden ağlamak geliyor. Beni teselli etmeni istiyorum. Yaşım çok mu büyük sanki? Kısa pantolonum hala gardropta asılı değil mi? Aradan o kadar az zaman geçti ki... Neden bu kadar sessiz sedasız bitiverdi çocukluğum?
insan aslında önce bir hayvandır, ancak sonradan olsa olsa bir ekmek diliminde yağ gibi, üzerine biraz görgü sürülür.
Reklam
Devlet, devlet, devlet! Jandarma, polis, vergi, işte sizin devletiniz!
Biz genç değiliz artık. Biz dünyayı fethetmek istemiyoruz artık. Kaçağız biz. Kendimizden kaçıyoruz. Hayatımızdan. On sekiz yaşında idik; dünyayı, hayatı sevmiye başlamıştık, sevdiği­miz bu şeylere kurşun sıkmak zorunda kaldık. Patlıyan ilk mermiler kalbimize saplandı. Çalışma, çaba, ilerleme kapıları kapandı bize. Biz bunlara artık inanmıyoruz, biz harbe inanıyoruz.
2000+'lar Sedat Peker izlerken
eski hayatımızla bütün bağlarımız kesildi de, biz buna seyirci kaldık. Gün oluyor; niçin, neden bu böyle, kavramaya çalışıyor, ama işin içinden çıkamıyoruz. Hele biz yirmisindekiler için bunlar bilhassa çapraşık şeyler
Reklam
pandemide bir üni öğrencisi
Biraz romantizm, birkaç amatörce merak ve okul. Hayatımız daha öteye geçmiyordu. Şimdiyse hiçbiri yok.
Kimsesiz çocuklar gibi bırakılmış, yaşlı insanlar gibi görmüş geçirmişiz; kabayız, üzgünüz, satıhtayız.. Galiba mahvolmuşuz. --
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.