Ah, anne, anneciğim! Sen beni hala çocuk sanıyorsun. Niye başımı dizlerine koyup uyuyamıyorum artık? Böyle kararlı olmam, sürekli kendimi tutmam neden gerekiyor? Oysa içimden ağlamak geliyor. Beni teselli etmeni istiyorum. Yaşım çok mu büyük sanki? Kısa pantolonum hala gardropta asılı değil mi? Aradan o kadar az zaman geçti ki... Neden bu kadar sessiz sedasız bitiverdi çocukluğum?