Risale-i Nur'la olan iştigalimiz, iş ve derslerimizdeki muvaffakıyeti kat kat artırarak bize kuvvet ve heves veriyor.
Bizde, dünyaya din için çalışmak fikrini uyandırıyor.
Bize vaktin kıymetini idrak ettiriyor; takvim yapraklarının geri dönmeyeceğini kalb ve aklımıza tesirli bir surette ihtar ederek, ömür sermayesi olan zamanımızı kıymetlendirmek şevk ve azmini veriyor.
Çalışma saatlerinde şurada burada boşu boşuna veya lüzumlu zannına kapıldığımız ve fakat bizce faidesiz şeylerle vakitlerimizi öldürmekten bizi kurtarıyor.
Hattâ istirahat zamanlarında dahi iman hakikatlarına çalışma sevgisini husule getirerek, rahmet-i İlahînin hareket içine dercettiği faaliyet zevkini tattırıyor; böylece fâni bir ömürde bâki bir hayatı kazanmanın yolunda yürütüyor.
Risale-i Nur'un yüksek değerini tam beyan etmek mümkün değildir.
Onun kıymeti onu daimî ve sadakatla okuyanların ruhunu o kadar sarıyor, o kadar kendine râm ve meftun ediyor ki; tahkikî iman mertebelerinde terakki eden o fedakârlardan birinin başına bütün din düşmanları toplanıp Risale-i Nur'dan vazgeçirmeye çalışsalar yine muvaffak olamazlar ve olamadılar.
Ben ki, Risale-i Nur'u te'lif ile vazifelendirilen ve istihdam edilen Üstad'ın hizmetçisi olmayı en büyük bir nimet bilirim.
Hizmetçisinin hizmetçiliğini yapmayı bir şeref addederim.
Bu kalbî ve samimî bağlılığı çok görenler olabilir; fakat hiç de fazla bulmamalıdır..
