" Şimdi, Étienne, tüm bölgeyi görüyordu. Zifiri karanlık sürüyordu. Fakat yaşlı adamın eli, sanki o karanlığı koyu bir yoksullukla doldurmuş gibiydi ve genç adam o anda, bu yoksulluğu bilinçsiz bir şekilde etrafında, her yanda, uçsuz bucaksız boşlukta hissediyordu.
Mart rüzgârının bu çıplak toprakta haykırdığı şey, bir açlık çığlığı değil miydi? "
Sayfa 11 - Yordam Kitap 6.Basım