Düşüncemize göre, kendinize adınızla ve ikinci/üçüncü tekil şahısla hitap etmek duygusal bir mesafe yaratıyordu çünkü bunu yapmak aslında kendinizle konuşurken başkasıyla konuşuyormuşsunuz hissi uyandırıyordu. Örneğin içinizden, Neden bugün iş arkadaşıma öyle bağırdım? diye sormak yerine Neden Ethan bugün iş arkadaşına öyle bağırdı? diye sormak.