En Eski Göçmenler ve Mülteciler Sözleri ve Alıntıları
En Eski Göçmenler ve Mülteciler sözleri ve alıntılarını, en eski Göçmenler ve Mülteciler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.hepimiz, yabancı düşmanlığının farkına varmalı ve aslında bilinçdışı kullanılan bir kavram olarak 'yabancı'yı, fiziksel anlamda bizden bir parça olarak entegre etmeyi öğrenmeliyiz. dolayısıyla yabancılara karşı hoşgörü ve insaniyet göstermek, sürekli bir uygarlık ve kültür çabası harcamak için çağrıda bulunmalıyız. yansıtmaların gücünü zayıflatmanın ve ötekileri saldırganca dışlayan bir milli varlık olarak 'biz' kavramını hafifletmenin tek yolu budur.
ebeveynler gönüllü olarak ya da istemeden göçmen olabilirler ancak çocuklar her zaman sürgün edilmişlerdir. ayrılmaya karar verenler onlar değildir ve istedikleri zaman dönmeye karar veremezler.
bir mülteci, yurdundan ayrıldığı andan itibaren şu düşünceyi kanıtlamak için kendisini bilinçli ya da bilinçdışı bir baskı altında hisseder: o, kendisini kabul eden ülkenin gösterdiği merhamete layıktır. acil olarak benzeşme (asimilasyon) ve uyum sağlama (adaptasyon) ihtiyacı içinde yaşamaktadır. terk etmeye zorlandığı ülkeye olan öfkesi onun geçmişe dair pek çok parçayı reddetmeye baskılamaya yöneltmektedir. geride tehlike içinde bıraktıkları için suçluluk hissetmektedir. bu etkenler birleşerek bireyin yeni bir ülke ve kültürle bütünleşmesine engel olur. zorunlu göç durumunda ise durum tabii ki çok daha trajik ve karmaşıktır.
"çocuk dilenciler"
dilenir gördüğümde elini,
onurum düşer ızdıraba.
veremem sana canımı,
çünkü imkansız onu vermek başkasına.
ama canımdan başka bir şeyim kalmadı.
yaslanıyorum hapishane parmaklarına,
eğer istersen hayatımı,
verebilirim onu sana.
belki de bir geçmeyen 'sessiz' depresyon belirtisi olarak gündüzleri 'normalken' geceleri uykuya dalmakta zorluk çekiyordu.
anlaşıldıKitabı okudu
hayatta kalma mekanizması: önyargı.
psikanalizde çok iyi bilinen ve 'yabancı kaygısı' olarak anılan bir kavram vardır. yabancı kaygısı çocuğun, etrafındaki herkesin onun bakımı ile ilgili kişiler olmadığına dair farkındalığıdır. bebek, hayatının sekiz ayında, gerçekte ondan zarar verecek hiçbir şey yapmamış olan yabancı/öteki karşısında korku duyar. insan gelişimindeki normal bir fenomen olarak yabancı kaygısı, bebeğin zihnindeki yabancıya/ötekine bir cevaptır ve gelecekteki 'normal' önyargıların gelişiminin temelini oluşturur.
bebeğin, yabancı/öteki ile tanıdık/ötekini birbirinden ayırt etmeye başladığını fark ederiz: 'normal' önyargının temeli.Kitabı okudu