Gökteki Kuşlar
Karl Ove KnausgaardGökteki Kuşlar Sözleri ve Alıntıları
Gökteki Kuşlar sözleri ve alıntılarını, Gökteki Kuşlar kitap alıntılarını, Gökteki Kuşlar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.'Kırdaki Zambak ve Gökteki Kuş' Kierkegaard
Kuş ânı yaşıyordu, bu yüzden atmacanın yavrularını alıp götürdüğü aynı yere son dört senedir tekrar tekrar yuva yapabiliyordu. Onun için geçmiş ya da gelecek yoktu, yalnızca bir zaman sonra doğacak olan yavruları ve yuvası vardı. Atmacanın gelip onları kapması o anda var olan bir gerçek değildi onun için, bu yüzden bunu düşünüp ona göre yaşamıyordu.
Kuşun başına gelen şeyler onun kontrolünde değildi, bu nedenle onu ilgilendirmiyordu.
Bizim için de böyle düşünmek mümkün müydü?
Başımıza gelen şeylerin bizi ilgilendirmediğini?
Sayfa 94
kırdaki zambak, gökteki kuş
...buna ulaşabilmek için tanrı'ya mutlak bir güven ve mutlak bir bağlılık göstermek gerekiyordu. kırdaki zambağın ve gökteki kuşun sahip olduğu şey buydu. onu ertesi günün sabahında hangi kötülük beklerse beklesin, en büyük keder anında bile kuş, neşeyle dolup taşabiliyordu. keder ve bir sonraki gün onu ilgilendirmiyordu. tüm bunların yükünü tanrı'ya havale etmişti.
Sayfa 94Kitabı okudu
“ Puslu zihninde düşünceleri birbirine girmeye başlamıştı ve zihninin tamamen karanlığa büründüğünü, o karanlığın içinde ise tutunabileceği tek şeyin salt duyguları olduğunu hayal ediyordum.”
Sayfa 48Kitabı okudu
...Buna ulaşabilmek için Tanrı'ya mutlak bir güven ve mutlak bir bağlılık göstermek gerekiyordu. Kırdaki zambağın ve gökteki kuşun sahip olduğu şey buydu. Onu ertesi günün sabahında hangi kötülük beklerse beklesin, en büyük keder anında bile kuş, neşeyle dolup taşabiliyordu. Keder ve bir sonra ki gün onu ilgilendirmiyordu. Tüm bunların yükünü Tanrı'ya havale etmişti. Rüzgar ona boyun eğdirdiğinde bile ot gibi itaatkar olabilmek, diye düşündüm...
Sayfa 95Kitabı okudu
Anlamlı
"İçimdeki bu aidiyetsizlik duygusu çok güçlüydü. İşte tam da bu nedenle Kierkegaard'un kitabı bende bu kadar büyük bir etki yaratmıştı. Çünkü kitapta oraya açılan bir kapı vardı. Kırdaki zambak ve gökteki kuş. Onlar Tanrı'nın Krallığı'ndalardı. Ve bizim için bu krallığa yol, onlardan geçiyordu, onlar gibi olmaktan. Sahi neydi onlar? Her şey onlar ve çevrelerindeki dünya ile aralarında bir aykırılık olmamasıyla ilgiliydi. Geleceğin olmamasıyla ilgili. Tanrı'nın Krallığı, kırdaki zambakla gökteki kuşun her zaman içinde yaşadığı anda gizliydi. Kuş ânı yaşıyordu, bu yüzden atmacanın yavrularını alıp götürdüğü aynı yere son dört senedir tekrar tekrar yuva yapabiliyordu. Onun için geçmiş ya da gelecek yoktu, yalnızca bir zaman sonra doğacak olan yavruları ve yuvası vardı. Atmacanın gelip onları kapması o anda var olan bir gerçek değildi onun için, bu yüzden bunu düşünüp buna göre yaşamıyordu... Kuşun başına gelen şeyler onun kontrolünde değildi, bu nedenle onu ilgilendirmiyordu. Bizim için de böyle düşünmek mümkün müydü? Başımıza gelen şeylerin bizi ilgilendirmediğini? Böyle düşünmek bizi ızdıraptan ve acıdan özgür kılabilirdi. Bize Tanrı'nın Krallığı'nın kapılarını açabilirdi."
Sayfa 93 - MonoklKitabı okudu
Kırdaki zambağın ve gökteki kuşun sahip olduğu tek şey buydu. Onu ertesi günün sabahında hangi kötülük beklerse beklesin en büyük keder anında bile kuş, neşeyle dolup taşabiliyordu. Keder ve bir sonraki gün onu ilgilendirmiyordu. Tüm bunların yükünü Tanrı'ya havale etmişti