Dünya, zaman, evren, varlığın kendisi konuktur, doğrusu biziz konuk olan, geldik gidiyoruz; konuğuz bu dünyaya, bir de konuğumuz var, şiir! Şiir, konuğun, konuğudur, konmuştur yüreğimize. Bir kuştur. Avuçlarımıza bırakılmış bir kuş. Bir yaşantı, kendiliğinden doğmuş bir kuş. Dilinizle vuruyor kanadı. Düşlerinizin, umutlarınızın, acılarınızın göğünde uçuyor.