Gözyaşları ve Azizler kitabında. Öte yandan müzik, eşsiz bir tesseli sanatı olarak öteki bütün sanatlara göre çok daha fazla yara açar içimizde. Müzik zevklerin mezarıdır, bizi gömen bir mutluluktur.
Rilke'nin şiirindeki: "Üstümdeki bu gökle yaşayamıyorum artık." diyerek ağlayan kör kadına ne söyleyebiliriz? Biz de ayaklarımızın altındaki bu yeryüzüyle artık yaşayamadığımızı söyleseydik, bu onu rahatlatır mıydı?