Ne yana dönse Büşra'yı görüyordu, en iyisi biraz kitap okumaktı. Anlamadanokudugu onlarca sayfadan sonra, nihayet günün aydınlanmaya başladığını gördü, günün bu saatlerinde hep tuhaf bir huzur hissederdi Zeynep. Evet, huzur günün o saatinde evrenin muhteşem bir teselli ödülüydü uykusunu yitirmişlere.